Boekenclubrecensie Hinke Piersma – Zussen
Een met veel foto’s voorzien waargebeurde verhaal van drie Joodse zussen, die ieder op eigen wijze de Tweede wereldoorlog beleven. Ik geef dit boek drie sterren.
Het boek “Zussen”, een oorlogsverhaal van Hinke Piersma beschrijft de familiegeschiedenis van de drie Joodse zussen Hendrikx tijdens de periode van de Duitse bezetting door de nazi’s en de periode kort daarna. Het waargebeurde verhaal is ruim gedocumenteerd met foto’s en brengt daarmee het beschrijvende verhaal tot leven.
De oudste zus Ina trouwt met Nout van Dam. Ze krijgen twee zonen en een dochtertje Anneke. Gedurende de oorlog duiken Ina en Nout apart van hun kinderen onder. Ina en Nout en de twee jongens worden apart van elkaar verraden. Ze worden afzonderlijk van elkaar gedeporteerd naar verschillende concentratiekampen. Anneke overleeft de oorlog bij haar onderduikfamilie.
De middelste zus Greta trouwt met Sasha Horowitz. Door middel van ontjoodse papieren overleeft het gezin met drie kinderen de oorlog. Na vele omzwervingen door Nederland woont het gezin aan het eind van de oorlog in Eindhoven waar ze de bevrijding meemaken.
De jongste zus Els trouwt met Dick van Dien. Els en Dick ontvluchten beiden Nederland. Via Zwitserland en Spanje komen ze uiteindelijk in Engeland terecht. De twee Engelandvaarders krijgen daar een opleiding en willen zo snel mogelijk naar Nederland terugkeren om daar te helpen en hun families te zoeken.
Na de oorlog volgt een felle voogdijstrijd om Anneke de dochter van Ina en Nout. Ze wordt door verschillende familieleden opgeëist en gezien als het meisje dat alles goed moet maken. Dit terwijl het onderduikgezin een zeer goede band heeft met Anneke en haar niet kwijt wil. “De strijd om Anneke was een strijd van moeders, rouwende moeders”.
Zussen is een beschrijvend verhaal van een familiegeschiedenis. Het oorlogsverhaal wordt door de foto’s meer tot leven gewekt. Het laat de drie levensverhalen zien van drie Joodse zussen die de oorlog op hun eigen wijze meemaken.
De verhaalstijl deed mij denken aan het boek “Anna Boom” van Judith Koelemeijer en ook enigszins aan het boek “’Rose” van Rosita Steinbeck. Ik was dan ook niet verbaasd om in het dankwoord te lezen dat Hinke Piersma een schrijfcursus heeft gevolgd bij Judith Koelemeijer. De schrijfster heeft volgens mij veel tijd gestoken in het schrijven van dit boek. Dat zij een geschiedkundige achtergrond heeft blijkt duidelijk. Het is dan ook terecht een oorlogsverhaal en geen oorlogsroman.
C.Janssen
