Op stap met een local in Kefaloniá

Op het grootste deel van dit eiland overheerst  het authentieke Griekenlandgevoel: terrasjes aan een turquoise zee, groene bergen en veel geitjes. Dan is het toch lekker dat je in Lassi en Skala wel een zonnebril of souvenir kunt kopen?

De grootste van de Ionische eilanden
De beste manier om het eiland met de vele gezichten te verkennen, is met een huurauto, aangezien Kefaloniá het grootste van de Ionische eilanden is. Het zuiden is groen en glooiend, je hebt er langgerekte zandstranden, het water is rustig en het is er toeristisch. Het noorden is droog, rotsiger en minder groen. De bergen zijn er steiler, er zijn meer kiezelstranden en het water is wilder en dieper. Je ziet er vaker water met schaapjes, zoals de Kefaloniërs de schuimkoppen noemen. De mooiste baaitjes liggen langs de westkust. Overal zijn scherpe, steile rotsen die kleine strandjes omarmen. Poros, een dorp in het zuidoosten van het eiland is relatief nieuw, want tot de allesverwoestende aardbeving van 1953 lagen alle dorpen meer landinwaarts, omdat je daar beter beschermd was tegen piraten. Maar zandgrond is stabieler en daarom werden de dorpen na 1953 naar de kust verplaatst. Iedere bewoner kreeg vier muren, een deur en twee ramen en daar moest je het mee doen.

Grote ontdekking
Vanaf Poros leidt een prachtige kloof het binnenland in naar enkele belangrijke archeologische vondsten. In 1991 werd een koepelgraf ontdekt net buiten het dorp Tzanáta. Een herder vond wat stenen, deze bleken handgemaakt en we schakelden de archeologische dienst is. De schatten waarmee koningen tijdens de Myceense beschaving, rond 1200 voor Christus, werden begraven, waren helaas geroofd. Aanvankelijk zagen de archeologen ook geen lichaam, maar dat bleek onder de grond te liggen, bijzonder voor koepelgraven. Onder het lichaam lagen nog enkele schatten die te zien zijn in een van de vitrines in het Archeologisch museum in Argostoli. Vlakbij het koepelgraf is onlangs een nieuwe ontdekking gedaan: de contouren van een straat en een huis of paleis uit 1500 voor Christus. Belangrijk, want dit is mogelijk bewijs voor het centrum van Homerisch Ithaca, het koninkrijk van Odysseus zoals beschreven door Homerus. Het eiland Ithaki claimt natuurlijk dat het paleis daar gestaan moet hebben, maar nu is daar toch twijfel over want vanaf de nieuwe vindplaats is het uitzicht exact zoals Homerus beschreef.

Kieskeurige druiven
Rij je vanaf Poros naar het noorden richting Sami, dan zie je links de Ainos liggen, de hoogste berg van het eiland. Hier lopen wilde paarden. Je ziet ze zelden, maar ‘ s winters komen ze soms naar de dorpen in het dal om te eten. In het voorgebergte van de Ainos doet ook de Robola-druif het goed. Deze druif groeit alleen op Kefaloniá en stelt heel specifieke eisen: een klimaat met koude winters, koele zomernachten en veel regen, en een rotsige kalksteenbodem. De beste druiven groeien op een hoogte van 800 tot 1000 meter. Nee, het is geen makkelijke druif. Om te voorkomen dat wijnboeren overstappen op andere druivensoorten is in de Omala vallei een coöperatie opgericht die de wijnen maakt en de boer een goede prijs voor de druiven geeft. De wijnen als de Robola en de knisperfrisse San Gerasimo zijn er te proeven en te koop. Toeristen die het eiland in 2014 bezoeken hebben geluk: 2013 was een heel goed jaar voor de Robola-druif!

Hoogtijdagen
Vóór u de hoofdstad Argostoli gaat verkennen, moet u vooral even binnenlopen bij het Korgialenios museum (Illias Zervou 12), een folkloremuseum over het leven van de mensen op Kefaloniá. Op foto’s is te zien hoe het eruitzag voor de aardbeving van 1953 – en vlak daarna. Weer buiten komt u erachter dat er van de prachtige huizen die gebouwd werden tijdens de Venetiaanse overheersing weinig meer over is. In die periode was het eiland een belangrijke handelspost, de dames en heren gingen chic gekleed, zoals de aristocraten in de rest van Europa, kinderen gingen naar school en er werden prachtige huizen gebouwd. Het waren de hoogtijddagen van muziek, dans en dichtkunst. En dat terwijl verreweg het grootste deel van Griekenland gebukt ging onder de Ottomaanse overheersing.
Na de Venetiërs volgden onder anderen Britse overheersers, die verantwoordelijk zijn voor de bouw van de beroemde vuurtoren van Kefaloniá. Hij wordt tot de mooiste van Griekenland gerekend. En zij bouwden de Drápanos-brug van Argostoli over de baai. Tegenwoordig is die gesloten vanwege werkzaamheden en financiële problemen van de aannemer. Jawel, de crisis hè.

Bijzonder natuurfenomeen
Veel Grieken maken ’s avonds een wandeling van Argostoli naar de vuurtoren die tussen de hoofdstad en het toeristische centrum Lassi ligt. Het mooie is dat je midden in de natuur wandelt en helemaal niet het idee hebt tussen twee drukke punten op het eiland te zijn. Onderweg kom je langs Katavothres, waar zeewater in ondergrondse gaten en een gangenstelsel stroomt, om vijftien dagen later bij en in het meer van Melissani weer in zee te stromen. Een bijzonder natuurfenomeen.
Langs de westkust liggen talloze kleine baaitjes, vaak met kiezelstranden, aan kristalheldere, zuurblauw water. Uitzondering is het beroemde strand van Mirtos, een grote baai met zandstrand. Populair, maar ook hier is het eigenlijk nooit druk. Dat is het prettige van Kefaloniá. In de toeristische centra rond Lassi en Skala zie je veel toeristen, de rest verspreidt zich over het eiland waardoor het zelden ergens overvol is.

Intiem strandje
Een van de weinige plaatsen waar nog iets van de periode van voor de aardbeving te zien is, is Assos, een pareltje. Het dorp ligt op een schiereilandje dat u bereikt over een steile weg met haarspeldbochten. Een haventje, twee strandjes en een paar terrassen waar je rustig iets kunt drinken en eten… Wandel vooral ook even verder, want in dit dorp staan nog enkele oude Venetiaanse huizen. Ze zijn vervallen, maar met een beetje fantasie ziet u nog hoe mooi ze ooit geweest zijn.
Net voordat je Fiskardo binnenrijdt, zie je rechts een olijfboomgaard die uitkomt op een intiem strandje, het Foki strand. Eenmaal daar heb je niets meer nodig.
Fiskardo is een toeristische trekpleister, maar dat betekent niet dat je er enkel tourist traps hebt. Je kunt bij verschillende restaurantjes erg goed eten, zoals bij Tassia. Dit was ooit een eenvoudig visrestaurantje, het eerste van Fiskardo. Inmiddels is chefkok Tassia wereldberoemd en ontving ze celebs als de modeontwerpers John Galliano en Giorgio Armani en zanger Jon Bon Jovi. Ze heeft ook twee kookboeken uitgegeven. De prijzen die je hier betaalt, zijn wel wat hoger dan gemiddeld op het eiland, maar dat is het waard. Verder zijn er aan de boulevard enkele leuke boetiekjes die niet de geijkte toeristische souvenirs verkopen. Een fijn vissersdorp om een middagje door te brengen.

Toeristisch (maar leuk)
■ Meer van Melissani
Het meer van Melissani is eigenlijk een deel van de ondergrondse rivier die van de westkust naar de oostkust loopt. Het dak van de grot waarin het ‘meer’ ligt, is gedeeltelijk ingestort. De zon schijnt door het gat naar binnen en creëert zo een prachtig kleurenspel op het water en de rotsen. Beste tijd om te gaan in het voor- en naseizoen: tussen 12 en 1 uur, als de zon hoog staat.
 ■ Drogarati grot
Een enorme grot met stalactieten en stalagmieten, ooit bezocht door Maria Callas – die er natuurlijk ook zong. De akoestiek is prachtig, concludeerde zij.  Nog steeds worden er concerten gehouden.

Calamari en cocktails
Grieken eten laat. Als u gewend bent rond twaalf uur te lunchen, dan noemen ze dat hier een ontbijt. Het echte ontbijt thuis slaan de meeste Grieken over, ze eten iets kleins rond een uur of  elf en gaan zo rond half drie lunchen. Dineren doen ze vanaf een uur of negen, maar als je om elf uur binnenkomt, kijkt ook niemand vreemd op.
■ Familia in Sami is modern voor Griekse begrippen en een leuke afwisseling met traditionele tavernes. Creatief eten, zeer genereuze porties.
■ Paradise Beach bij de Efimia baai is ooit begonnen door een scheepskok die fantastisch kon koken. Zijn zoons doen dat nu. Mooi zeezicht, vrijwel altijd een verkoelend briesje en schaduw van druivenranken.
■ Bij Veto bij Skala drinkt u ’s avonds bij het licht van fakkels op het strand een cocktail.
■ Bij bar/restaurant Pikiona, ook in Skala eet u trendy Griekse hapjes bij een cocktail.

Uit Zin 112, april 2014 door Kim van Dam