Marjan Minnesma aan Wubbo Ockels, deel 5
Lieve Wubbo,
Ook in mijn leven is duurzaamheid de rode draad. Mijn doel is dat we over twintig jaar niet meer afhankelijk zijn van fossiele brandstof – olie, kolen en gas – maar dat we onze energie halen uit zon, wind en biomassa. Voor ik Urgenda oprichtte, werkte ik jaren voor Novem, een organisatie voor energie en milieu. Later was ik tien jaar campagnedirecteur bij Greenpeace. In 2007 ben ik voor mezelf begonnen. ‘Samen sneller duurzaam’, is de slogan van Urgenda. We willen Nederland van onderop en vanuit het bedrijfsleven verduurzamen.
In 2011 lanceerden we de campagne ‘Wij willen zon’ waarvoor we zelf zonnepanelen uit China importeerden. Door op zo’n grote schaal in te kopen, kosten deze panelen net zoveel als panelen met subsidie. Dat maakt het interessant voor de grote groep consumenten die naast de overheidssubsidie grijpen. Ook hielpen we om Think op de markt te brengen, een elektrische auto uit Noorwegen. Urgenda heeft ook ideeën over het energiezuiniger maken van woningen en we helpen cateraars overstappen op biologisch voedsel.
Voor jij en je vrouw op de Keizersgracht kwamen wonen en we overburen werden, kruisten onze wegen soms op congressen. We dronken wel eens koffie, maar ons contact verdiepte toen je toetrad tot de Urgenda Arena, een platform van friskijkers uit het bedrijfsleven, kennisinstellingen, de media en overheid. Zonder uitzondering mensen die hun nek willen uitsteken om Nederland samen sneller duurzaam te maken. Een dwarsdenker was jij bij uitstek. Je vroeg je af: waar staan we over twintig of veertig jaar? Letterlijk zag je voor je hoe de wereld er dan uit moet zien. En ook hoe we dat voor elkaar moeten boksen. Met elkaar. Helaas kost awareness veel tijd.
Alleen uitleggen hoe erg het is gesteld met de aarde heeft weinig zin. Je moet andere snaren zien te raken. Jouw kracht was je enthousiasme en tomeloze energie. Met je humor sprak je grote groepen mensen aan, van studenten tot de Vereniging van Huisvrouwen. Neem die keer dat we tijdens een opening op Texel samen het laadpaaldansen introduceerden. Zo’n actie blijft hangen. Zelfs vlak voor je overlijden, zat je nog vol ideeën. Je had een alternatieve preek verzonnen en vertelde dat je met een soort Groene Kerkentour vanaf de kansel het Nederlandse publiek wilde toespreken. Helaas haalde je ziekte jou in.
Lieve Wubbo, dat jij niet meer bij ons bent, vind ik een groot gemis. Ik vond in jou een zielsverwant, iemand die als het op de wereld aankomt hetzelfde voelt en wil.
Marjan Minnesma (1966) is directeur van Urgenda, een stichting die Nederland van onderop en vanuit het bedrijfsleven wil verduurzamen. Ze staat al drie jaar op nummer 1 van de Duurzame 100 van Trouw.
Wilt u Wubbo’s brief ook beantwoorden? Mail dan naar redactie@zin.nl ovv ‘Beste Wubbo’.
