Róisín Murphy maakt overtreffende trap
Voor het eerst in ruim acht jaar komt er een nieuw album van Róisín Murphy. Voor de onwetenden: Róisín, 41 jaar alweer, geldt als de Dusty Springfield van deze tijd, maar dan eentje die gedurfde songs maakt vanuit een grenzeloos creatieve ontlading. Ze draagt dan ook kwaliteiten van Madonna, Annie Lennox en Joni Mitchell in zich.
Hairless toys luidt de titel van de nieuwe plaat. Careless boys had die moeten heten, maar muzikaal partner Eddie Stevens had haar aantekeningen niet ontcijferd. De onbedoelde grap is uiteraard in dank gehandhaafd. Die praktische werkwijze tekent de 41-jarige, voormalige zangeres van Moloko.
Aan Zin vertelt ze: “Vergeet niet dat ik in wezen een muze ben. Een parvenu die door de liefde verzeild raakte in de muziek. Ik heb veel ideeën, maar geen muzikale scholing. Dus zoek ik altijd iemand die mijn ingevingen vertaalt in muzikale decors.”
Met ambitieuze albums als Overpowered en Ruby blue werkte Róisín aan haar reputatie als podiumdier, die zo groot is dat haar concert in Paradiso (22 mei) al maanden is uitverkocht.
Hairless toys is de overtreffende trap in haar discografie. Het is een plaat met slechts acht stukken, waarvan Exploitation liefst 9 minuten en 24 seconden meet. Het geweldige Gone fishing is een ode aan de documentaire Paris is burning (1990, regie Jennie Livingston) over de ondergrondse gayscene in New York van de jaren 80.
Róisín Murphy – Hairless toys (Pias)
John Oomkes
