Niemand kon zo bevlogen en toegankelijk over kunst vertellen als Joost Zwagerman (1963). Een dag na zijn zelfgekozen overlijden, 8 september 2015, verscheen zijn essaybundel De stilte van het licht. Zin sprak hem kort tevoren.

“Tegenwoordig moet eigentijdse kunst ‘verontrusten’ en ‘ontregelen’. Kunst die schuurt en ongemakkelijk maakt, levert een heel nieuwe schoonheidservaring op: die van het onbehagen. Tegelijk zoeken veel mensen in beeldende kunst een ‘ouderwetste schoonheidservaring’, een vorm van ontroering of zelfs troost en – nog grotere woorden – verzoening met het bestaan. In zoverre staan ‘onbehagen’ en ‘schoonheid’ misschien tegenover elkaar. In De stilte van het licht raken die twee elkaar nu en dan. Wat gisteren nog confronterende kunst was, is vandaag prachtig en morgen misschien zelfs troostende kunst. Ik beschrijf die verandering in waardering.

Soms komen ongemak, ontregeling en troost bij elkaar, zoals in de tentoonstelling The artist is present van Marina Abramovic in 2010. Bijna een miljoen bezoekers zagen een kunstenaar die aan een tafel zat en niets zei of deed. Je kon tegenover haar gaan zitten, heel ongemakkelijk – maar óók ontroerend, aangrijpend en voor sommigen bevrijdend. In de persoon van Abramovic kwamen onbehagen en stilte bij elkaar. Die hoop ik met mijn boek ook bij elkaar te brengen.”

Joost Zwagerman: De stilte van het licht. Schoonheid en onbehagen in de kunst (De Arbeiderspers, € 24,99)

Winnen?
Er liggen 3 exemplaren van De stilte van het licht voor u klaar. Vul het winformulier in en maak kans.