Zijn zoveelste, en ditmaal geweldige comeback
Grappig om te zien wat het rijpingsproces met musici uithaalt. Neem Joe Jackson, net 61 geworden. In Fast forward, het titelnummer van zijn eerste langspeler met origineel materiaal in zeven jaar tijd, zingt hij: “Als ik mezelf vanaf een andere planeet zou kunnen waarnemen, zou ik dan mijn hoofd droevig schudden? Of zou ik dan lachen en constateren dat het nu eenmaal altijd zo is geweest?”
Joe Jackson is altijd een songsmid geweest die met een bijna journalistieke nieuwsgierigheid de veranderende wereld en zijn ontwikkelende persoonlijkheid gadesloeg. De conclusie is ditmaal dat hij de tijd waarin hij nu leeft, wil begrijpen. Op Fast forward kiest hij daarvoor een telkens ander perspectief. Jackson nam zijn nieuwe materiaal op tijdens vier verschillende sessies in vier verschillende steden: New York, Berlijn, New Orleans en Amsterdam.
In onze hoofdstad werkte Jackson samen met twee vrienden uit de Amsterdamse band Zuco 103 (Stefan Kruger en Stefan Schmid), het Koninklijk Concertgebouworkest en de 14-jarige musicalzanger Mitchell Sink als zijn eigen jongere evenbeeld. Amsterdam leverde de meest uiteenlopende instrumentaties op.
Fast forward is Jacksons zoveelste, en ditmaal geweldige, comeback geworden. Hij zingt met herwonnen zelfvertrouwen over thema’s waarmee hij de komende jaren bespiegelend verder kan. Nu maar hopen dat het land waar hij zijn grootste successen boekte hem opnieuw in de armen sluit. Op basis van dit album zou dat zomaar kunnen als musicalcomponist.
Joe Jackson – Fast forward (earMusic/Edel/V2)
Live zien? Night of the Proms, Rotterdam (27/11, 28/11)
