In zijn nieuwe voorstelling kunnen we weer genieten van de zwartgallige, vindingrijke en relativerende humor van Hans Dorrestijn.

Na de ervaringen met de drie jonge muzikale dames van Zazí (beluister hier het prachtige Lente) is het nu weer tijd voor de barre werkelijkheid: onvrede, onrecht, onvermogen, wanhoop en lelijkheid. Dorrestijn is weer zichzelf in Het einde is zoek. Wél is er hoop. Want waar geen uitzicht meer bestaat, ontstaat soms inzicht. En met een beetje angst is niets mis. Het houdt men weg van het schrikbeeld van de zelfgenoegzaamheid…

Vorig jaar sprak Zin de cabaretier en auteur over eenzaamheid: “Eenzaam voel ik me niet meer, misschien af en toe één minuut. Maar dan belt er alweer iemand: een van m’n kinderen, iemand van m’n uitgeverij of theaterbureau. Wat soms wel akelig is, is thuiskomen in een leeg huis. Dan kom ik vol adrenaline uit het theater en wil ik vertellen hoe leuk het was of juist hoe vreselijk, omdat e niemand lachte. Maar dan is er niemand om tegen te praten.”

Het einde is zoek door Hans Dorrestijn is te zien vanaf 16 januari (première 5 februari) t/m 5 april 2016 door het hele land. Bekijk de speellijst hier.