In september 2015 wordt Abdelkader Benali vader van een dochter. Hij schrijft haar een aandoenlijke, lieve én realistische brief. Brief van mijn dochter is een eerlijk en ontroerend verhaal over ouder worden en opgroeien in een onbekende wereld.
Brief aan mijn dochter verscheen 5 april bij de Arbeiderspers
Het verhaal
Met een mengeling van schroom en ontboezeming, in lyrische bewoordingen én met een flinke dosis realisme schrijft
Abdelkader Benali zijn pasgeboren dochter een brief. Hij schrijft over de liefde voor haar moeder, zijn blijdschap en onzekerheid over het vaderschap, zijn eigen jeugd en de band met zijn ouders. Hij vertelt over de overweldigende liefde, de schoonheid van kunst, maar ook over racisme, discriminatie en geweld en duidt zo de wereld waarin zij wordt geboren.
De auteur
Abdelkader Benali (1975) schrijft romans, verhalen en poëzie, maar ook toneel en journalistiek werk. Bruiloft aan zee is zijn bejubelde en bekroonde debuut uit 1996. Onlangs verscheen Casa Benali, het Marokkaanse huis-, tuin en keukenkookboek en Het blauw van de zee en het blauw van de stad. In september 2015 is hij vader geworden van een dochter.
Boekenclubrecensies
Sandra Mennen: Naast het taalgebruik vind ik het een bijzonder mooi geschreven brief. Het maakt dat ik mezelf afvraag hoe het kan dat ik deze vragen niet aan mezelf heb gesteld ( in ieder geval niet al deze vragen) toen ik zwanger was van mijn eerste zoon? Was ik zo oppervlakkig? Heb ik wel bewust genoeg stilgestaan bij mijn eigen zwangerschap of mijn eigen geschiedenis? Ik ben bang dat ik veel vragen rond mijn eigen opgroeien niet heb gesteld en me ook niet heb afgevraagd hoe ik mijn kind kon verbinden met mijn eigen geschiedenis…lees verder
Nynke Koenen: Brief aan mijn dochter is geschreven aan Amber, maar is tegelijkertijd ook een mooi gevoelig document over de relatie met zijn moeder. Abdelkader Benali verbindt het opgroeien als migrant in Nederland met grote levensvragen en bezint zich op de ontwikkelingen in de maatschappij. Amber heeft van haar vader een heel indringende brief gekregen die ze haar hele leven kan koesteren en vervolgens door kan geven aan de volgende generatie…lees verder
Rieny Assink: De brief is gericht aan de dochter en dat maakt, dat je je als lezer soms een beetje buitengesloten voelt. Maar dat geeft tegelijkertijd aan, dat het een intiem en oprecht document is. Als ik Amber was, zou ik maar wat blij zijn met zo’n brief van mijn vader… Lees meer!
Marina Kopier: Nog voordat ik ook maar een letter van de inhoud van ‘Brief aan mijn dochter’ gelezen had, wist ik al dat het goed zou zijn. Een mooier materieel cadeau kun je je dochter als schrijver niet geven. Eenmaal begonnen, las ik het boek in een dag uit…Lees verder
Alie Koster: Abdelkader Benali schrijft zeer openhartig en ontroerend een brief aan zijn pasgeboren dochter. De titel had ook kunnen zijn: “Brief aan mijn Nederlandse broers en zussen” want iedereen die een beetje meer begrip voor de Nederlander met Marokkaanse roots wil krijgen moet dit boek lezen. Abdelkader vertelt over zijn grootouders, zijn vader die als gastarbeider naar Nederland kwam en zijn moeder met wie hij op vierjarige leeftijd meeging naar zijn vader in Rotterdam. Belangrijk thema is het als kind willen voldoen aan de eisen van je ouders. Hoewel Abdelkader zijn dochter voorhoudt dat zij meer vrijheid zal genieten dan hij heeft gekend, is het toch duidelijk dat ook de dochter aan een zekere standaard zal moeten voldoen. En zo wordt duidelijk dat elke generatie zich weer naar de ouders zal voegen. De dochter zal deze brief pas lezen als zij volwassen wordt en dat is vroeg
genoeg. Iedere vader zou iets op papier moeten zetten voor zijn kinderen voor later als de vragen komen die men vergat te stellen. Abdelkader Benali heeft het mooie talent om dit te doen.
Jan Klink: Abdelkader Benali beschrijft in “Brief aan mijn dochter” de wereld waarin zijn dochter, die nog geboren moet worden, terecht gaat komen. Hij doet dat op een heel poetische wijze en erg persoonlijk. Zoals alle jonge ouders hoopt hij dat zijn dochter niet of in mindere mate de problemen die hij zelf heeft ondervonden hoeft mee te maken. Hij schetst heel beeldend zijn eigen afkomst en zijn eigen leven. Ouders die van een klein dorpje in Marokko naar Nederland zijn gekomen en hun kinderen proberen te beschermen tegen alle kwaad hier. Hij beschrijft uitvoerig de moeizame relatie met zijn vader en zijn moeder met de intentie het anders te doen omdat hij zelf nu ook in een andere positie verkeerd dan zijn ouders. Door de bibliotheek te bezoeken en alle boeken die hij kon krijgen, te lezen werd zijn wereld breder. Die wereld en die van alle ‘nieuwkomers’ veranderde drastisch door 9/11. “Het geloof, dat tot dan toe als een bijzaak was gezien, werd van de ene op de andere dag gepromoveerd als de dominante factor in de omgang met mensen.” Aan het einde van het boek wordt de langdurige bevalling van zijn dochter beschreven. Ik had nog niet eerder iets van deze auteur gelezen en moest erg wennen aan zijn schrijfstijl. Hij verhaalt erg indirect, meer omschrijvend dan beschrijvend. Dat maakt het wel tot een interessant boek.
Wieke Geesink: Brief aan mijn dochter van Abdelkar Benali is een openhartig boek en mooi geschreven boek over de liefde voor haar moeder, zijn blijdschap, verwachtingen en onzekerheid over het vaderschap, zijn eigen jeugd en opvoeding volgens de Marokkaanse traditie, en de band met zijn ouders. Benali schrijft aan zijn toekomstige dochter, Amber. Hij schrijft over zijn opvoeding en de kloof die er is tussen de verschillende Marokkaanse generaties in Nederland en hoe hij dat ervaart. Hij analyseert de hedendaagse maatschappij en beschrijft de steeds groter wordende kloof tussen autochtoon en allochtoon. Hij probeert de wereld waarin zijn dochter zal opgroeien aan haar uit te leggen. Het is het vaste voornemen van Benali en zijn vrouw om het anders te doen dan hun ouders. Om hun dochter in Nederland zoveel mogelijk kansen te geven en ook te beschermen tegen tegenslag en discriminatie. Een boek om nog eens te herlezen.
Nieuwsgierig geworden?
Stemmen
Hoeveel sterren vindt u dat het boek waard is? Stemmen doet u hier.
Discussiëren doe je zo!
Wij horen graag uw mening! Wilt u iets met ons en de deelnemers van de boekenclub delen? Reageer dan met het reactieformulier onder dit artikel. Wij houden het in de gaten en komen op uw vraag of opmerking terug