Boekenclubrecensie Brief aan mijn dochter

Nog voordat ik ook maar een letter van de inhoud van ‘Brief aan mijn dochter’ gelezen had, wist ik al dat het goed zou zijn. Een mooier materieel cadeau kun je je dochter als schrijver niet geven. Eenmaal begonnen, las ik het boek in een dag uit.

De brief begint een paar dagen voor de geboorte van Amber. Ze is er nog niet en tegelijkertijd wel. Ze is al bezig haar stempel op het leven van haar ouders te drukken. Benali beschrijft het proces van transformatie die hij als aanstaand vader doormaakt.

Hij vertelt over zijn levensloop. Hoe het was om als oudste zoon van immigranten uit Marokko in Nederland op te groeien. Hoe zijn dochter een andere jeugd zal beleven, omdat haar ouders niet de stress hebben hoeven ervaren van op latere leeftijd in een totaal ander land een nieuw leven te moeten opbouwen.
Hij gaat in op de aanslagen op de Twin Towers, die, hopelijk niet voor altijd, de manier waarop vele niet-moslims naar moslims kijken in negatieve zin heeft veranderd. Hij is optimistisch, maar niet naïef. Realiseert zich dat de gevolgen van deze aanslagen wellicht ook haar zullen raken.
Laten we hopen dat wanneer Amber deze brief later leest, ze zal constateren dat er veel veranderd is. Dat er inmiddels sprake is van een echte multiculturele samenleving, waarin er geen groepen meer worden achtergesteld.

Marina Kopier