Boekenclubrecensie Een onbeminde vrouw

Nele Neuhaus (1967) is 1 van de succesvolste Duitse thrillerauteurs van dit moment, met meer dan drie en een half miljoen verkochte exemplaren van haar boeken.
Ze gaf haar eerste thrillers in eigen beheer uit en brak met Sneeuwwitje moet sterven wereldwijd door. Sneeuwwitje moet sterven is het vierde deel in de serie over het speurders duo Pia Kirchhoff en Oliver von Bodenstein. Het was het eerste boek van Nele Neuhaus dat in het Nederlands vertaald en uitgegeven werd.
Door het enorme succes zijn later ook haar andere boeken in het Nederlands verschenen.

Een onbeminde vrouw is haar debuut en het eerste deel waarin Pia Kirchoff en Oliver von Bodenstein voor het eerst met elkaar gaan samen werken. De thrillers van Nele Neuhaus zijn afzonderlijk te lezen. Ieder boek heeft een afgerond misdaadverhaal. Maar het verhaal van de hoofdpersonen ontwikkelt zich in de loop van de boeken en daar zit zeker een lijn in die je als lezer het beste op volgorde kunt lezen.
Zelf heb ik als eerste Sneeuwwitje moet sterven gelezen toen het uitkwam en mocht ook de auteur ontmoeten. Zowel van het boek als van Nele Neuhaus was ik zeer onder de indruk. Al haar boeken die tot nu toe van haar verschenen zijn heb ik met plezier gelezen. Het is met recht een topauteur.
Het was een wat vreemde ervaring om nu het eerste boek te lezen waarbij de personages die je eigenlijk al goed kent geïntroduceerd worden en terwijl je weet wat er allemaal al veranderd is in hun leven. Toch was het leuk om nu de hele serie gelezen te hebben, zelfs toen bleek dat dit debuut nog niet kan tippen aan haar latere werk. Ik kan de serie dan ook zeker aanraden en wanneer je bij deel 1 Een onbeminde vrouw begint groei je mee met de personages en kun je genieten van een schrijfstijl die steeds pakkender en meeslepender wordt.

Pia Kirchhof en hoofdinspecteur Oliver von Bodenstein werken pas net samen wanneer ze op 1 dag twee sterfgevallen moeten onderzoeken.
De hoofdofficier van justitie heeft met een lading hagel uit zijn eigen jachtgeweer een einde aan zijn leven gemaakt. Een duidelijk geval van zelfmoord hoewel er nog geen motief bekend is.
Bij de tweede had iemand veel moeite gedaan om de dood van een knappe jonge vrouw op zelfmoord te laten lijken. Maar het is wel degelijk moord.
Kirchhof en Bodenstein hebben het niet gemakkelijk bij het ontrafelen van de moord op Isabel Kerstner. Er blijken vele motieven en verdachten te zijn. Wanneer er in het leven van Isabel ook sprake blijkt te zijn van chantage en misdaad lijkt het een onmogelijke zaak om op te lossen.

Introductie
Aangezien dit het eerste deel in de serie is worden in de start van het boek Kirchhof en Bodenstein uitgebreid voorgesteld. Als lezer krijg je wat te horen over hun privé leven en het team waarin ze werken. Het komt wat vreemd over dat ze elkaar erg formeel aanspreken maar dat is in Duitsland gebruikelijk wanneer mensen elkaar nog niet goed kennen vertelde Nele Neuhaus in de Meet & Greet die ik enkele jaren geleden had. Later in de serie gaan ze losser met elkaar om en dat vind ik persoonlijk prettiger lezen.
Ook wordt er een groot aantal personages geïntroduceerd, zowel voor het misdaadverhaal van dit boek als personages die in de latere boeken terugkomen. Dit heeft wel even tijd nodig en haalt de vaart wat uit het verhaal, zeker wanneer je de andere delen al gelezen hebt. Voor nieuwe lezers van de serie is het een leuke kennismaking.
Door de uitgebreide introductie valt op dat de personages die met de moord in verband gebracht kunnen worden eigenlijk allemaal op een bepaalde manier met elkaar verbonden zijn en dat het slachtoffer bij niemand geliefd was. Het is zelfs zo dat bijna iedereen een motief heeft om haar te vermoorden.

Onderzoek / plot
Het is met al die verdachten niet makkelijk voor Kirchhoff en Bodenstein om de dader en zij of haar motieven te vinden. Er wordt net iets te vaak volledig ingezet op een dader die het dan toch niet blijkt te zijn.
De dode vrouw heeft een kind dat spoorloos verdwenen is en daar wordt weinig aandacht aan besteed. Ook de zelfmoord valt wat weg in het eerste deel van het boek. Pas later als de verbanden tussen de zelfmoord, de moord en de vermissing duidelijker worden wordt dit meer één geheel. Er lijkt in de eerste helft behalve het introduceren van de personages dan ook niet zoveel te gebeuren. Pas wanneer de karakters wat meer bekend zijn en de onderlinge emoties, frustraties en geheimen naar voren komen wordt het verhaal pakkender.
Het verhaal en het onderzoek bouwt zich redelijk recht toe en recht aan op, zonder complicaties of echt verrassende wendingen. Het is dan ook prima te volgen, al geef ik zelf de voorkeur aan de meer ingewikkelde plots in de latere boeken van Nele Neuhaus.
Tegen het einde komt er meer vaart en spanning in het verhaal. Niet ieder personage overleeft het en er blijkt een crimineel netwerk te bestaan. De onderlinge verbanden tussen de personages blijken steeds belangrijker en zijn interessanter dan verwacht. Eigenlijk zijn die verhalen nog meer de moeite waard dan het lezen over het oplossen van de moord.

Veelbelovende schrijfstijl
In dit thrillerdebuut van Nele Neuhaus is al te merken dat ze oog heeft voor detail en mooie sfeervolle beschrijvingen neer kan zetten. Ze doet dit iets meer door alles te vertellen dan door het de lezer te laten voelen en meebeleven. De gesprekken zijn hier en daar wat geforceerd en niet helemaal natuurlijk. Maar het talent om goed, mooi en meeslepend te kunnen schrijven is al duidelijk zichtbaar. Iets dat in haar volgende boeken volledig tot zijn recht gaat komen.

Een onbeminde vrouw is wat mij betreft niet haar beste werk maar zeker de moeite.

3 sterren.

Connie Flipse