Leef licht, leef méér!

Wat als je drukke bestaan slechts ballast blijkt, die je gewoon – hup! – overboord kan gooien? Josje, Henk, Pernille, Henry, Dinne en René zagen het licht en omarmden een stressloos leven.

‘Er is weer ruimte om te dromen’

Josje (1964) verloor in korte tijd vijf dierbaren, kreeg kanker en moest haar bedrijf opgeven. Sinds ze het leven niet meer probeert te beheersen, is ze gelukkiger. Josje is getrouwd en heeft een dochter.
“Het kost zoveel moeite om continu tegen de berg van je eigen weerstand op te rennen, ik ben blij dat ik daarmee ben gestopt. Ik heb het gevoel alsof ik op een springplank sta.”

‘Als er licht is, gebeurt er wat’

Henk (1946) staat dagelijks stil bij licht. Niet alleen in zijn werk als trouwambtenaar en ritueel begeleider, maar ook in zijn persoonlijk leven. Henk is getrouwd en heeft drie kinderen.
“Waar woorden tekort schieten, helpen rituelen. Daar helpt kaarslicht. Met licht gebeurt iets wat je in taal niet kunt vatten. Het geeft warmte, verbinding en hoop. Licht is er altijd, ook als het donker is.”

‘Wat als? Hou toch op’

Pernille (1971) presenteert Koffietijd bij RTL4. Zij leerde niet meer te denken aan wat er allemaal wel niet mis kan gaan. Pernille woont samen met haar twee kinderen en heeft een latrelatie.
“Ik kon mezelf gek maken met wat als-vragen. (…) Nu ik niet meer afgeleid word door dingen die bedacht zijn, ben ik creatiever en geniet ik veel meer.”

‘Ik heb nauwelijks geld meer’

Henry (1953) is in de ban van de geefeconomie, waarbij niet geld centraal staat, maar wat mensen voor elkaar betekenen. Henry is weduwnaar en heeft vier volwassen kinderen.
“Ik had een mooie baan als internationaal marktonderzoeker maar wilde mijn idealen volgen. Sindsdien is mijn leven leuker, voel ik veel meer passie en gaan dingen vanzelf.”

‘Ik hóef niets’

Dinne (1954) ontdeed zich van bijna al haar spullen en verkocht haar woonark. Sindsdien woont ze in een bus en voelt zich lichter dan ooit. Dinne heeft een latrelatie.
“Bezit geeft ruis, je moet het onderhouden, terwijl ik me op de kern wilde richten. Op mijn bron, op mezelf. Zonder moeite ontdeed ik me van bijna al mijn spullen en verkocht het schip. Door de verkoop heb ik genoeg geld om van te leven, dus ik hóef niets.”

‘Alles wat mijn leven donker maakte, heb ik overboord gegooid’

René (1961) is drummer van Doe Maar. Hij was dertig jaar drugsverslaafd, totdat hij ruim vijf jaar geleden afkickte. Hierdoor veranderde zijn leven totaal. René is getrouwd.
“Ik ben niet religieus, maar God, licht, liefde, de bron, of hoe je het maar wilt noemen, staat centraal in mijn denken en doen. Hierdoor heb ik nu een heel zinvol leven. Wat je uitzendt, krijg je terug, want ik maak de mooiste dingen mee.”

De verhalen van Josje, Henk, Pernille, Henry, Dinne en René lees je terug in Zin 5. Tekst: Deborah Ligtenberg | Beeld: Mark Uyl | Styling: Colorenco, Paula Schouten | Visagie: Mascha Meyer, Elles Nijkamp.