Boekenclubrecensie Het laatste schilderij van Sara de Vos

Dit boek speelt in de 17e eeuw, de jaren 50 van de 19e eeuw en het jaar 2000.

Schilderes Sara de Vos is een sterke vrouw. Zij en haar man zijn lid van het gerenommeerde Sint Lucasgilde. Eerst verliest Sara haar enige kind aan de pest. Vervolgens maakt haar man schulden en wordt ze uit het gilde gezet. Haar man ontloopt zijn verantwoordelijkheden door te verdwijnen en Sara moet de schulden inlossen. Het soms zware leven in de 17e eeuw wordt knap weergegeven. Tevens vond ik prachtig verwoord hoe Sara als schilderes naar de wereld kijkt.

In 1957 schildert studente kunstgeschiedenis Eleanor Shipley een vervalsing van het laatste overgebleven schilderij van Sara de Vos. Ze wordt opgespoord door de eigenaar van het origineel. Deze Marty de Groot verleidt haar. Pas daarna komt Eleanor er achter dat hij de rechtmatige eigenaar is van het originele schilderij. Deze vervalsing drukt een stempel op het verdere leven van Eleanor.

In het jaar 2000 komt alles samen. Eleanor organiseert een tentoonstelling en zowel het originele schilderij als de vervalsing worden ingestuurd. Ook komt Marty de Groot als oude man weer haar leven binnen wandelen.
Deze drie tijdslijnen zijn in het boek verweven tot het verhaal. Ik vind de overgangen tussen deze perioden niet altijd gelukkig gekozen. Naast het feit dat Sara neergezet is als een sterke vrouw komt dat bij Eleanor niet zo over terwijl ik vermoed dat dit wel de bedoeling was van schrijver Dominic Smith. Ook blijft het vaag hoe het originele schilderij is gestolen en wie dat heeft gedaan, terwijl de diefstal toch een essentieel onderdeel is van het boek.

Het boek is zeker lezenswaardig en geeft een ki jkje in d e keuken van de schilderswereld, zowel vroeger als nu. Een prachtige strofe in het boek staat gelijk op de eerst bladzijde, waar het bewuste schilderij beschreven wordt: “Binnenstromend daglicht aan de horizon, een weiland dat schittert onder een scheur in het wolkendek”.

Nannie Dorst