Annemieke Nijhof (1966) werd vorig jaar benoemd tot commissaris bij de Nederlandsche Bank en verkozen tot Topvrouw van het jaar 2015. Annemieke woont met haar man Harry en kinderen Koen (1999) en Femke (2000) in Haastrecht.

Tussen paal 0 en 4

“Alle belangrijke beslissingen in mijn leven heb ik genomen op het strand van Terschelling, op de Noordsvaarder tussen paal nul en paal vier. Vroeger was het een schietgebied van Defensie en als kind mocht ik er nooit komen. Nu is het een fantastische plek als je afzondering en stilte zoekt. De stranden zijn ongelooflijk breed, weids en ongerept. In het dorpje Baaiduinen huren we al jaren hetzelfde huis bij Jan en Alie Atsma. Op Terschelling kan ik helemaal tot mezelf komen.”

Buik inhouden

“Het hoogtepunt van onze reis langs de Nationale Parken in Zuidwest- Amerika was voor mij het uitzicht vanuit een diepe kloof van de Antelope Canyon naar boven toe. Het is een indianenreservaat en we gingen onder leiding van indianen naar beneden. Je moest je buik inhouden om door een spleet in de grond af te dalen. We liepen over de bodem tussen die grillig gevormde steile wanden. Ik keek omhoog en zag het zonlicht door die spleet. Een spectaculair uitzicht met een kleurenspel van oranje, roze, bruin en geel.”

Als een prinses

“In het stadje Guimarães in Portugal logeerden we twaalf jaar geleden in een prachtig monumentaal hotel, Pousada Mosterio. Ik ben niet zo’n luxepaard. Als ik maar een lekker bed heb, slaap ik overal. Maar hier voelde ik me een prinses. Mooie grote kamers, lekker gegeten, enorm goede wijn. Het hotel is een voormalig klooster met een parkachtige tuin. Het ligt naast een kerkje waarin mijn man me op zijn knieën ten huwelijk vroeg. Dat maakte het natuurlijk ook tot een hemelse plek.”

Ierse rivieren

“Jaren geleden wilde ik een vaartocht maken op de rivier de Shannon in Ierland, maar het kwam er niet van. Ik vind Ierland een heerlijk land. Prachtig landschap en heel aardige mensen. In elk dorp is een pub waar altijd wel iemand muziek maakt. Het lijkt me leuk om ergens in te schepen en langs oude plaatsjes te varen. Vanaf het water zie je een land op een andere manier. En dan samen met mijn zoon na zijn eindexamen. Maar hij zal liever willen shoppen in New York.”

Touwtjes en gewichtjes

“Ongelooflijk dat de Spaanse architect Gaudí (1852-1926) zonder onze supercomputers de basiliek Sagrada Familia in Barcelona kon ontwerpen. In een expositie in de kelder zie je hoe hij met touwtjes en gewichtjes alles heeft bedacht, geïnspireerd op de mathematica van de natuur. Ik heb daar zoveel ontzag voor. De stijl wordt Catalaans modernisme genoemd. Welk vrijgevochten gemeentebestuur heeft ruim een eeuw geleden zo’n bouwwerk aangedurfd!”