Boekenclubrecensie De wijsheid van een tandeloze glimlach

Naar aanleiding van de vraag of het nemen van gebitsimplantaten, met alle narigheid die er bij komt kijken, de moeite waard is op de leeftijd van ruim zeventig jaar, vertrekt Daniël Klein naar het Griekse eiland Hydra. Daar bestudeert hij de eilandbewoners, praat met ze en leest een aantal filosofische werken, waaronder dat van Epicurus. Zo komt hij tot een beschouwing over de vraag of het de voorkeur heeft proberen jong te blijven met diverse hulpmiddelen of de natuur zijn gang te laten gaan en genieten van het leven op je oude dag.

Niet de jongere is te benijden, maar de oudere, die goed geleefd heeft. De jongere zwalkt maar wat door het leven, gelooft nu eens dit en dan weer dat. De oudere bevindt zich in veilige haven, zeker van zijn ware geluk.

Met dit citaat van Epicurus begint het boek. Via een inkijkje in het leven op Hydra, met Tasso en zijn vrienden op het terras van de taverna van Dimitri en beschouwingen over het werk van diverse filosofen, komt de schrijver uiteindelijk tot de conclusie dat ieder voor zichzelf moet uitmaken wat hem gelukkig maakt.

Dit prettig lezende boekje gaf mij veel stof tot nadenken. Ik zet het in de boekenkast en pak het zeker af en toe nog eens om er een stukje in te lezen.

Greetje van der Veen