Boekenclubrecensie De wijsheid van een tandeloze glimlach

Wanneer filosoof Daniel Klein naar de tandarts gaat, krijgt hij te horen dat zijn tanden getrokken moeten worden. Daar blijft het niet alleen bij: ze zullen vervangen moeten worden door implantaten die hem dwingen tot een streng dieet en ook nog eens veel pijn met zich meebrengen. Klein (zelf zeventigplusser) vraagt zich af waarom hij en zijn leeftijdsgenoten er klaarblijkelijk alles aan willen doen om jong te blijven lijken in hun laatste levensjaren. Waarom proberen mensen zo lang mogelijk hun jeugd uit te rekken in plaats van te genieten van het ‘authentieke’ ouderdom?
Klein vertrekt naar het eiland Hydra, Griekenland, met een koffer vol boeken in de hoop een antwoord te kunnen vinden op deze vraag.

Dit doet hij op een bijzondere wijze, door je met zich mee te nemen naar zijn reis naar Griekenland krijg je een leuk inkijkje in Kleins gedachten en overwegingen. Verschillende filosofen passeren de revue en ook dat is interessant, zeker voor mensen zoals ik die niet zo veel van de filosofie afwisten voor het lezen van het boek.
Enig minpunt aan het boek is de keuze van Klein aan het einde van het boek om de ouderdom ‘zijn gang te laten gaan’. Klein doet het lijken alsof men niet gelukkig oud kan worden mét behulp van enige medische ingrepen, zoals tandimplantaten. Zulke ingrepen kunnen toch ook juist een positieve toevoeging zijn aan het leven van de zeventigplusser?

Liza Mellema