5 onmisbare plekken van Tommy Wieringa

Tommy Wieringa (1967) schreef onder meer de romans Alles over Tristan en Joe Speedboot. Met Dit zijn de namen won hij de Libris Literatuur Prijs. Zijn nieuwste boek Honorair kozak ligt nu in de winkel. Maar vandaag deelt hij zijn mooiste reisherinneringen.

Krankzinnig visioen

“Le Palais Idéal van Ferdinand Cheval, een kunstwerk in Zuidoost- Frankrijk, is een krankzinnig visioen van steen en cement. De droom van een eenvoudig man, tot stand gebracht met tijd, toewijding en wilskracht. Bij het zien van zulk werk, alsook dat van Sam Rodia in Los Angeles, word ik overvallen door een redeloze liefde voor het Project Mensheid.”

Naar Djibouti

“De treinreis van Addis Abeba naar Djibouti, enkelspoor door de steenwoestijn, waar de hoogste temperaturen ter wereld gemeten worden, heeft mijn leven veranderd. Onder invloed van qat, uitkijkend over de oneindige woestenij, zag ik waar het met mijn schrijven naartoe moest. Een visioen, zo helder als wat, waar ik sindsdien mijn werk op heb afgestemd.”

Vaste gast

“Ik logeerde in het Avila Beach Hotel op Curaçao in de hoop om Boeli van Leeuwen te ontmoeten, van wie men zei dat hij daar zijn kopjes koffie dronk op het terras. Hij bleek toen al aan huis gebonden door de kwalen van zijn leeftijd, maar gelukkig heb ik hem nog tweemaal mogen ontmoeten. Intussen ben ik in het Avila vaste gast, een aangenamer hotel vind je op de hele Antillen niet.” Avilahotel.com

Makreelvissers

“Een geweldig uitzicht had ik op St. Lucia, vanaf het balkon van het bordkartonnen tweekamerpension waar ik enkele maanden onderdak had. Ik schreef aan een roman, in de schemering werd in de baai gevist op makreel. Soms hielp ik mee de zware netten aan land te trekken in ruil voor een paar makrelen. Vanaf het balkon de zon ettelijke malen zien ondergaan. Ik rookte er Montechristo’s bij, type Churchill, alleen maar omdat ik met het roken van sigaretten gestopt was – hoe dan ook droegen ze bij aan het geluk van het moment.”

Flaneren in Rome

“In Rome ben ik vaak gelukkig geweest – de stad vraagt niks van je, is niet opdringerig, maar staat je toe om te flaneren en haar kalm te ondergaan.”