Recensies over: Dood van een thrillerschrijfster – Pauline Slot
Een thrillerschrijfster wordt vermoord. Wie heeft deze moord op zijn geweten?
Dood van een thrillerschrijfster verscheen op 10 mei bij de Arbeiderspers
Het verhaal
Op haar idyllische landgoed in Griekenland ontvangt Selma Hoogstins, auteur en schrijfcoach, gasten die ongestoord aan een boek willen werken. Onder hen is Esther Noordvlucht, bekend thrillerschrijfster. Terwijl Selma alles doet om haar gasten te vrijwaren van kleine en grote crises, werkt Esther aan het vervolg op haar bestseller De Vinex-club. Dan wordt haar lichaam gevonden op het strand, en blijkt niets wat het leek.
Dood van een thrillerschrijfster is een roman over schrijven en lezen, succes en falen, paradijs en wereld, en de sluipmoordenaar die ‘markt’ heet. Spannend, scherp geobserveerd en vol liefde voor het tijdloze Griekse landschap en de zee.
De auteur
Pauline Slot (1960) studeerde Nederlands en promoveerde ook op dat vakgebied. In 1999 verscheen Zuiderkruis, over een reis door Australië, Nieuw-Zeeland en de Stille Zuidzee. De roman was het best verkochte debuut van dat jaar, stond op de longlist van de AKO-prijs en werd genomineerd voor de Debuutprijs en de Vrouw&Kultuurprijs. Er werden 130.000 exemplaren verkocht.
Boekenclubrecensies
José Vogels: Het verhaal begint met de aankomst van de gasten in Hemera,het pension van Selma Hoogstins. Het is gelegen op het prachtige Griekse eiland Evia. Selma is auteur en schrijfcoach.Samen met haar vriend Stephen zorgt ze voor haar gasten.Stephen kookt en ze eten gezamenlijk.De gasten krijgen consulten en schrijven een deel van de dag.Iedereen vermaakt zich prima en er is een gezellige sfeer.Totdat er een kinderhandje op het strand wordt gevonden. Na het bevrijden van de opgesloten hond van de buurman worden de gasten weer vrolijker. Ze maken gezamenlijk een uitstapje. De afsluitende voorleesavond was altijd een hoogtepunt. Iedereen leest voor uit eigen werk.
Bea ter Horst: Niet zoals de titel doet vermoeden een thriller. De terugblikken in het begin van het boek halen de vaart eruit, het tweede deel van het boek leest vlotter. Het einde, wat eigenlijk het begin is daar komt men pas aan het eind van het boek achter, mag de lezer zelf invullen, vind ik onbevredigend. Doordat het een dun boek is 222 pagina’s is het snel uit.
Annelies Knegt – van der Heide: De titel heeft mij eigenlijk op het verkeerde been gezet en daardoor was het worstelen door de eerste hoofdstukken. Toen het verhaal eindelijk een beetje liep had ik bepaalde verwachtingen, door de titel, die na het lezen van dit boek eigenlijk niet werden ingelost. En ik een heel onbevredigend gevoel had na het uitlezen van het boek. Dit komt vooral door het open einde en mijn verwachtingen, het oplossen van een moord, wat niet gebeurde. Inmiddels weet ik wel hoe je het moet aanpakken om een boek te schrijven, dit werd uitgebreid vertelt in het boek, pfff.
Jorieke Nijenhuis: Het verhaal komt erg langzaam op gang. Er wordt uitgebreid ingegaan op details zoals wat elke schrijver precies schrijft, wat hun voortgang is en wat iedereen eet. Ook de uitgebreide omschrijvingen van de omgeving voelden wat onnodig aan. Dat zorgde ervoor dat ik maar moeilijk in het verhaal kwam en het boek regelmatig heb weggelegd. Toen het verhaal, na een flink aantal pagina’s, wat meer op gang leek te komen begon ik het boek ook meer te waarderen. Er gebeurde meer en ik begon de stijl van vertellen beter door te krijgen. Er zitten in het boek verschillende grappige verwijzingen naar andere (Nederlandse) schrijvers en naar het reilen en zijlen van de uitgeverswereld. Concluderend: het boek is slim in elkaar gezet en het zet je handig op een verkeerd been, maar ik vond het verhaal al met al toch wat magertjes. Lekker leesvoer, maar het zal niet op mijn favorietenlijstje terecht komen. Ps: als je een thriller verwacht dan kun je dit boek beter links laten liggen.
Anneke Zuidhof: Een lastig boek om te lezen. Het heeft me aardig wat tijd gekost om het boek uit te lezen.
Door de terugblikken aan het begin van het boek en de uitleg die na iedere zin volgt leest het niet lekker.
Op zich een leuk verhaal, maar door de manier van schrijven geen aanrader.
Greet van Faassen: Het boek leest goed en luchtig.voor mij was het echt een vakantieboek. Niet te veel nadenken en en niet te moeilijk. Waar ik niet zo van hou is het verwijzen naar andere boeken. Het verhaal wordt daardoor wat rommelig en is niet meer zo speciaal. Ik zou het boek nooit zelf gekocht hebben maar dat is het leuke van een leesclub. Je leest nog eens iets anders.
Dit boek ook gelezen? Stuur je recensie naar ons op via boekenclub@newskoolmedia.com of plaats hieronder een reactie! We zijn benieuwd naar jouw mening.
Nieuwsgierig?
Stemmen
Hoeveel sterren geef jij Dood van een thrillerschrijfster? [ratings]
Discussiëren doe je zo!
Wij horen graag jouw mening! Wil je iets met ons en de deelnemers van de boekenclub delen? Reageer dan met het reactieformulier onder dit artikel. Wij houden het in de gaten en komen op de vraag of opmerking terug.