Op zoek naar werk

Van UWV tot elevator pitch 2.0 - Renate van Iperen neemt je mee in de wereld van de werkzoekende.

Zin 23 augustus 2016

Renate van Iperen (1957), academicus en ervaren manager in de journalistiek en communicatie verbaast zich over de arbeidsmarkt voor 45-plussers.

In haar blogs beschrijft ze haar zoektocht naar werk en stap je met haar mee in de wondere wereld van het UWV, outplacementtrajecten, netwerken, elevator pitches en solliciteren.

Blog #1: Boventallig

“Jij? Jij hebt zo weer een nieuwe baan!”. Iedereen om mij heen is aanstekelijk optimistisch en ikzelf al helemaal. Het is begin 2013 en ik heb net gehoord dat ik bij een reorganisatie boventallig word. Samen met zo’n achttien andere collega’s. Ik ben niet verdrietig, want ik was toch al bezig me te oriënteren op een andere werkomgeving. Bovendien schrik ik niet meer van ontslag.
Al twee keer eerder heb ik bij reorganisaties mijn baan verloren en steeds kwam alles snel daarna weer op z’n pootjes terecht. Eén, hooguit twee sollicitatiebrieven schrijven en ik zou weer lekker aan de slag gaan. Voor mij geldt: ontslag biedt nieuwe, onvermoede kansen. Zo is het steeds gegaan en dat verwacht ik ook nu weer: kwestie van vacatures napluizen en mijn uitgebreide netwerk laten weten dat ik beschikbaar ben. Het outplacementtraject dat mijn werkgever me aanbiedt, accepteer ik wel maar lijkt me eigenlijk overbodig en – meer nog – zonde van de tijd. Ik heb geen hulp nodig. Ik ben toch geen zielig geval? En ik heb haast.
Haast, woekeren met tijd: het hoort bij mijn leven. Ik geniet ervan en heb de adrenaline nodig. Snel beslissen, deadlines nipt halen, ik ben gewend en gehecht aan overvolle werkdagen. Daarna naar huis, eten koken, vergaderingen voorbereiden, nog snel even naar de sportschool. Een verslavend leven, geen ziekteverzuim, altijd doorwerken, ook met migraine. Ik kan de hele wereld aan. En meer nog, als dat moet.
Opgewekt neem ik dus afscheid van mijn collega’s, lever personeelspasje, laptop en telefoon in. Vol zelfvertrouwen en energie ga ik op weg naar een nieuwe baan.
Maar wat ik toen nog niet wist en nu wel: die nieuwe baan zou op zich laten wachten.