Op zoek naar werk: onbekend terrein

Van UWV tot elevator pitch 2.0 - Renate van Iperen neemt je mee in de wereld van de werkzoekende.

Zin 30 augustus 2016

Blog Renate van Iperen werkzoekende Renate van Iperen (1957), academicus en ervaren manager in de journalistiek en communicatie verbaast zich over de arbeidsmarkt voor 45-plussers.

In haar blogs beschrijft ze haar zoektocht naar werk en stap je met haar mee in de wondere wereld van het UWV, outplacementtrajecten, netwerken, elevator pitches en solliciteren.

Blog #2: Onbekend terrein

Na mijn ontslag wegens boventalligheid is de sneltrein van mijn werkzame leven abrupt tot stilstand gekomen. En dat is heel onwerkelijk. De wekker gaat ’s ochtends nog steeds om 7 uur. Ik sta op, douche, kleed me netjes aan en maak me op: ik wil het oude, vertrouwde ritme vasthouden. Maar in plaats van naar mijn werk te rijden, lees ik op mijn gemak de ochtendkrant, wat een luxe. Met een schok realiseer ik me dat de wereld om mij heen gewoon doordraait, maar dat ik niet meer meedoe. Ik ben de parallelle wereld van de werklozen binnengestapt.
Nu behoor ik dus tot de CBS-statistieken en helaas tot het minst aantrekkelijke segment, namelijk die van werklozen boven de 45 jaar. Maar ik houd mijzelf voor dat ik de statistieken kan verslaan: ik heb veel nuttige contacten, ben niet jarenlang blijven hangen bij één werkgever, heb opleidingen en cursussen gevolgd en bovenal: ik ben uit het spitsuur van mijn leven en blaak van de energie en werklust. Welke werkgever wil mij nou niet hebben?
Ik log in bij het UWV. Eerder al heb ik de digitale formulieren ingevuld die het UWV nodig heeft om mijn uitkering te berekenen. Nu maak ik kennis met begrippen als werkcoach, werkmap, banenmarkt en passend geachte vacatures. Alles is duidelijk gericht op het vinden van werk en dat geeft me moed.
Maar toch: de tijd van maximaal twee sollicitatiebrieven sturen en aangenomen worden in een vaste baan, blijkt voor mij voorbij. Solliciteren is topsport en vergt veel meer energie en veerkracht dan de fulltime leidinggevende banen die ik dertig jaar lang heb gehad. Waar werken voor een groot deel op routine en ervaring drijft, wordt solliciteren dat nooit. Maar dat moest ik allemaal nog gaan ervaren.