“Oasis was net ’n Ferrari: bloedmooi, rijdt lekker en vliegt af en toe uit de bocht.” Het is een adequate samenvatting die voorbij komt in Oasis: Supersonic, de documentaire over een van de grootste Britse bands ooit die je vanaf deze week op het witte doek kunt zien. Een twee uur lange rit met veel muziek, euforische ups, ruziënde downs en jaren ’90-nostalgie.

Het succes

Oasis’ debuutalbum Definitely Maybe wordt in 1994 het snelst verkopende debuut in de Britse muziekgeschiedenis, van hun tweede album (What’s the Story) Morning Glory? verkopen ze twintig miljoen platen en in 1999 staat de teller van het totaal aantal verkochte platen wereldwijd al op ruim zeventig miljoen. Acht singles en acht albums belanden op de eerste plaats in de hitparade. En met een open luchtconcert voor 250.000 fans (en 2,5 miljoen mensen die een kaartje probeerden te bemachtigen) in Knebworth Park breken ze nog meer records in 1996.

“Wat Oasis heeft gedaan in Groot-Brittanië, een heel land verenigen door middel van een enkele popgroep, zou geen band meer voor elkaar krijgen in een land als de Verenigde Staten,” verwoordt Neil Strauss in 1996 in The New York Times. “In Engeland ligt er een plaat van Oasis in om en nabij een van de drie huizen.”

Het einde

Maar net zo bekend als de klassiekers Wonderwall, Don’t Look Back in Anger en D’You Know What I Mean, zijn de ruzies tussen de broers Noel en Liam Gallagher. Noel kondigde in augustus 2009 het einde van de band aan met de volgende verklaring: “Het is met enig verdriet en grote opluchting… dat ik vanavond stop bij Oasis. Mensen zullen schrijven en zeggen wat ze willen, maar ik kon simpelweg geen dag langer werken met Liam.”

“De grote kracht van Oasis waren ik en Liam”, horen we hem zeggen in de documentaire Oasis: Supersonic. “Daar ging de band ook aan onderdoor.” Noel speelt sinds hij Oasis verliet met Noel Gallagher’s High Flying Birds, terwijl Liam tot 2014 verderging met de andere Oasis-bandleden onder de naam Beady Eye. Waar Liam vorig jaar nog hintte op een reünie van Oasis, lijkt die kans toch echt vrij klein en blijven de broertjes vooral de figuurlijke modder naar elkaar werpen.

De film

Gelukkig hebben we de filmpjes nog. Aan de documentaire Oasis: Supersonic werkten beide Gallaghers en diverse betrokkenen mee, plus het productieteam dat ook achter de indrukwekkende documentaire Amy over Amy Winehouse zat. Niet eerder vertoond beeldmateriaal, exclusieve interviews met de broers en concertbeelden nemen je mee in de roerige jaren die de band heeft beleefd en het Britpop-tijdperk.

Oasis: Supersonic draait vanaf 6 oktober in de bioscoop.