‘Zullen we een rondje fietsen betekent eigenlijk: ik hou van jullie’

Muzikant Jan Willem Roy, zanger Guus Meeuwis en acteur Frank Lammers zijn vrienden. Echte vrienden. Ze werken vaak samen en zien elkaar heel graag buiten het werk om. Als het even kan om een rondje te fietsen. Rick de Leeuw mocht mee.

Fietsen verbroedert

Jan Willem: “Ik heb eerst een tijdje op voetbal gezeten. Hier in het dorp, bij RKVV Knegselse Boys. Maar dom achter een bal aanhollen was niets voor mij. Toen mijn oudere broer ging wielrennen, ben ik dat onmiddellijk ook gaan doen. Een verademing. Voor ons paps was het natuurlijk ook veel handiger dat we allebei dezelfde sport deden. Twee keer in de week moesten we trainen in Veldhoven en ieder weekeinde reden we wedstrijdjes hier in de buurt. Met de fietsen en de koelbox achter in de wagen ernaartoe. Nat washandje voor na afloop in een plastic zakje en gáán. Mooie tijden.”
Guus: “Frank en ik zijn eigenlijk meer van het voetbal dan van de koers. Maar fietsen leent zich beter voor de vriendschap.”
Jan Willem: “Voetbal is een spelletje, wielrennen is een sport.”
Frank: “Ik voetbal nog in een veteranenteam, maar fietsen houd je langer vol en tijdens het fietsen kan je tenminste nog een beetje kletsen. Op het veld vraag je midden in de wedstrijd niet aan de linksback hoe het nu eigenlijk met zijn huwelijk gaat.” Guus: “Maar als er op de fiets goed wordt doorgetrokken, heb ik al mijn adem nodig om in het wiel te blijven. Bij tweeëndertig in het uur pers ik er niet zo maar een goed gesprek over het leven uit.”
Jan Willem: “Fietsen verbroedert. Iedereen heeft weleens een slechte dag, dan is het fijn als je bij iemand uit de wind mag rijden. Alsof je mag schuilen bij een grotere broer.”
Guus: “Je kan op de fiets niet halverwege gewisseld worden, zoals bij voetbal, je moet samen door tot je weer thuis bent.”
Frank: “Je probeert elkaar te helpen en dat ligt bij voetbal toch net even anders. Daar probeer je elkaar vooral de schuld te geven van dat tegendoelpunt.”
Jan Willem: “Regen, wind, lekke band, honger, kou, je moet er met z’n allen doorheen, dat schept een groot gevoel van saamhorigheid.”
Guus: “Groepsdruk is niet het juiste woord, maar opgeven is geen optie. Je fietst met z’n allen, maar je bent ook helemaal alleen.”

Saamhorig stil

Jan Willem: “Toen ik in echtscheiding lag, was het heerlijk om regelmatig mijn hoofd leeg te fietsen. Om alle ellende eruit te kunnen gooien, de alimentatie en de hele kutzooi. Maar vaak was dat niet eens nodig, fietsen met je vrienden en zwijgen kan deugd doen. Niet hoeven praten, maar weten dat het wel kan.”
Guus: “Als we met de band op tournee zijn is dat hetzelfde. In de wagen naar een optreden in Groningen kan het op een saamhorige manier stil zijn. Als alles wat gezegd moest worden is gezegd.”
Frank: “Als vriendschap tegen lange stiltes kan, is het een goeie.”

Het hele gesprek lees je terug in Zin 11.
Tekst: Rick de Leeuw | Beeld: Timo Sorber