Liddie Austin: de schouder
De enige plek op ons lichaam die perfect is.
De in Amerika geboren journaliste Liddie Austin (1959) adviseert, gefundeerd en uitgesproken, over het uiterlijk van de Nederlander – vrouw of man. Deze keer over de blote schouders, laat ze zien!
Over een ding zijn we het inmiddels wel eens: van trends trekken we ons niet meer veel aan. We weten wat ons staat en wat niet, we hoeven ons niet meer altijd in de allerlaatste modegril te hullen – mensen vinden ons toch wel aardig (of niet). Dit gezegd hebbende: als er een trend voorbijkomt waaraan we iets kunnen hebben, wil dat niet zeggen dat we die aan ons voorbij laten gaan. Toch? Neem de blote schouder. Ik bedoel daarmee: een uitsparing rond de schouders in de stof van de top of de jurk die je draagt. Helemaal hip. Voor de modekenners onder ons: Phoebe Philo van het merk Céline, de meest invloedrijke ontwerpster van dit moment, is ermee begonnen en dan volgt de rest van de wereld al snel. Het is een trend waarmee wij ons voordeel kunnen doen.
Mooi, speels en spannend
“Ja, dat staat chic,” zegt freelance modestyliste Anna Sokolowska. Als ik haar een foto van Monique des Bouvrie laat zien in een zwarte, schouderloze jurk van Balmain. “Zeker in combinatie met lange mouwen. Zo werk je een eventueel probleemgebied weg, terwijl je toch wat huid laat zien. Ik vind het mooi, speels en spannend staan. Subtieler dan een decolleté en toch sexy.” De blote schouder werd ooit bedacht door de toonaangevende Amerikaanse modeontwerpster Donna Karan. “De schouder is de enige plek op een vrouwenlichaam die bij iedereen perfect is,” zei ze in de jaren 90 (en in haar vorig jaar verschenen autobiografie blijkt ze niet van mening te zijn veranderd.) “Je schouders krijgen geen rimpels, worden niet dik. Niemand klaagt ooit over dikke schouders. Ik hou van schouders.” En dus ontwierp zij de zogenaamde cold shoulder-jurk: geschikt voor iedere vrouw.
Donna Karan – die in 2015 stopte met haar gelijknamige label om zich op haar 67ste te kunnen storten op een ander eigen label, Go Donna! – was altijd bezig met mode die het leven van vrouwen moest veraangenamen. In 1985, toen zij voor zichzelf begon, hadden werkende vrouwen qua kleding niet veel keuze. Er waren alleen mannenpakken, die enigszins aan het vrouwenlijf werden aangepast. Donna Karan wilde mooie, praktische én vrouwelijke kleding maken voor vrouwelijke professionals. Kleren waarin zij zich comfortabel konden voelen; die ze overdag naar kantoor konden dragen, maar ook zonder veel omkleedmoeite ’s avonds naar een etentje. Karan kwam met een legendarische concept: seven ease pieces, zeven kledingstukken die gemakkelijke met elkaar gecombineerd konden worden tot een garderobe waarmee je alle kanten op kon. Centraal stond de bodystocking (weet u nog?!) die je kon dragen met een broek of rok. We kunnen ons nu nauwelijks voorstellen hoe revolutionair dat toen was.
Hillary Clinton
Een van de fans van Donna Karans cold shoulder dresses was Hillary Clinton. Ze droeg er een in 1993 op het eerste feest dat ze gaf in het Witte Huis. Haar man, hoe heet hij ook alweer, was toen president. “Die jurk was, zoals alles bij mij, controversieel,” herinnerde Hillary zich onlangs in een interview met Lena Dunham. “Ik ben allesbehalve een mode-icoon.” Ze was dol op die jurk. Hij is voor de geschiedenis bewaard gebleven, vertelde ze aan Dunham, die bekende dat ze hem graag zou willen hebben: de jurk is opgeslagen in de Clinton Library.