Zin spreek deze maand actrice Leny Breederveld (1951). Ze boekte met theatergroep Carver vele successen. Toen ze er wegging, en na 23 jaar huwelijk scheidde, viel ze in een gat. Binnenkort staat ze weer op het toneel, nu naast Loes Luca en Tjitske Reidinga in de musical In de ban van Broadway. [Lees meer…] overLeny Breederveld is in de ban van Broadway
Archief voor 2016
Ik kan me herinneren dat we met vier vriendinnen naar een concert in Amsterdam reden en dat een van ons vroeg: ‘Jongens, zitten jullie er al in?’ ‘Waarin?’ vroegen we, niet begrijpend. ‘Nou, in die vreselijke overgang,’ zei ze.
Hoe verjaag je fruitvliegen? Is het nog mogelijk om die vetvlek uit een nieuwe jurk te krijgen? Hoe moet je eigenlijk je huis ventileren? Je leest het allemaal in Het grote poetsboek en Zin geeft het weg!
Ze kijkt uit op de mooiste baai ter wereld en woont op loopafstand van Nice: Corinne Phaf wil nooit meer verhuizen. Als ze in Zin 6 ons rondleidt in haar geliefde stad, begrijpen we waarom.
Over gletsjers, mensen-mensen, uitstekende cappuccino’s, bultruggen, een massaal goed humeur en fool’s gold. Je leest het deze maand in Zin.
Greta Gerwig (Frances Ha), Ethan Hawke (Boyhood) en Julianne Moore (Still Alice) spelen de hoofdrollen in de romantische komedie Maggie’s Plan. En Zin deelt kaartjes uit! [Lees meer…] overWin kaartjes voor Maggie’s Plan
Op de veranda, voor de caravan of op de boot: met de Lucione 15, een klassieke olielamp-met-stekker van Guillouard, krijgt elke avond een ouderwets gezellig tintje. Guillouard olielampen worden al sinds 1911 in Frankrijk gemaakt en hebben een authentieke vorm en stevige kwaliteit. Deze werkt op elektriciteit (230V) en is verkrijgbaar in retro kleuren als lichtblauw, felrood, zonnig geel, fris roze en stoer RVS. Verkrijgbaar in de betere kampeerwinkel en via online shops.
WINNEN?
We mogen 2x deze hemelsblauwe lampen weggeven. Vul het winformulier in om kans te maken. Winnaars krijgen 30 mei bericht.
Je hóeft dat Pinkpoppodium niet op, als je 73 bent, 200 miljoen platen hebt verkocht, je Yesterday 2200 keer is gecoverd, her majesty je tweemaal heeft geridderd, en je een miljard op de bank hebt staan. Maar James Paul McCartney (Liverpool, 1942) staat gewoon in Landgraaf, naast Douwe Bob.
Een verpleegkundige die je hand vasthoudt. Een arts die je arm even aanraakt na slecht nieuws. Vrijwel iedereen vindt zo’n troostend gebaar prettig. Maar aanraking in de zorg wordt steeds minder vanzelfsprekend. In Zin 6 lees je er alles over.
Herman en Erik zijn gezworen kameraden. Maar wat voor Erik vriendschap is, groeit voor Herman uit tot een heimelijke obsessie: hij wil Erik worden en zelf ‘vervagen’. Win dit prijswinnende verhaal.
Of ze haar laatste boek nu geschreven heeft? Waarschijnlijk wel en dat maakt haar soms weemoedig. Maar dat zij en haar man nog samen zijn, is een grote rijkdom. Schrijfster Inez van Dullemen (1925) geniet van wat ze nog heeft. Lees het interview in Zin 6.
Nog voordat ik ook maar een letter van de inhoud van ‘Brief aan mijn dochter’ gelezen had, wist ik al dat het goed zou zijn. Een mooier materieel cadeau kun je je dochter als schrijver niet geven. Eenmaal begonnen, las ik het boek in een dag uit.
De brief begint een paar dagen voor de geboorte van Amber. Ze is er nog niet en tegelijkertijd wel. Ze is al bezig haar stempel op het leven van haar ouders te drukken. Benali beschrijft het proces van transformatie die hij als aanstaand vader doormaakt.
Hij vertelt over zijn levensloop. Hoe het was om als oudste zoon van immigranten uit Marokko in Nederland op te groeien. Hoe zijn dochter een andere jeugd zal beleven, omdat haar ouders niet de stress hebben hoeven ervaren van op latere leeftijd in een totaal ander land een nieuw leven te moeten opbouwen.
Hij gaat in op de aanslagen op de Twin Towers, die, hopelijk niet voor altijd, de manier waarop vele niet-moslims naar moslims kijken in negatieve zin heeft veranderd. Hij is optimistisch, maar niet naïef. Realiseert zich dat de gevolgen van deze aanslagen wellicht ook haar zullen raken.
Laten we hopen dat wanneer Amber deze brief later leest, ze zal constateren dat er veel veranderd is. Dat er inmiddels sprake is van een echte multiculturele samenleving, waarin er geen groepen meer worden achtergesteld.
Marina Kopier
Een lang weekend de lekkerste wijnen drinken – wij worden al gelukkig van het idee. Bij het Wine, Art & Jazz Festival bij Paleis Soestdijk doe je dat ook nog eens te midden van een Kunstpark én onder het genot van jazzconcerten. [Lees meer…] overHmmm… Dit festival prikkelt al je zintuigen!
Tijdens Here Comes The Summer transformeert Vlieland tot een exotisch muziekfestijn. [Lees meer…] overDit weekend beleef je hier al de zomer…
Wil jij het boerenleven weleens ervaren? Maar heb je niet zo’n zin om dat in een datingshow onder leiding van Yvon Jaspers te doen? Dan zijn de Open Boerderijdagen iets voor jou! [Lees meer…] overBoer zoekt jou
Dit is een verhaal van oneindige mogelijkheden, vol van verwachting gericht op de toekomst en tegelijkertijd een rekenschap van wat is geweest. Het verleden wordt aan het papier toevertrouwd “omdat je moeder en ik geen schriftelijke stamboom hebben om op terug te vallen”. Alleen daarom al dwingt dit boek respect af.
Het vertelt van grootouders in Marokko, levend in omstandigheden, die voor kleinkinderen al bijna niet meer voor te stellen zijn. De natuurlijke eenheid van het dorp met zijn eigen dynamiek. Maar ook van de vader en moeder, die opgroeiden als kind ín of soms tussen twee culturen. “Ons huis werd een eiland….waar zo’n sterke stroming omheen kolkte dat ik het niet in mijn hoofd haalde om er vanaf te gaan”.
Maar het verleden is veel en groot en dat is gelijk de valkuil van dit boek: soms worden er zaken aangestipt, die niet of nauwelijks verder uitgediept worden.En als het verleden al groot is, dan geldt dat zeker voor de toekomst. De gevolgen van migratie, het leven van je eigen dromen, de belofte af te zien van lijfstraffen, discriminatie: alles wordt genoemd. Op een mooie, bijna dromerige manier worden de zaken beschreven. De brief is gericht aan de dochter en dat maakt, dat je je als lezer soms een beetje buitengesloten voelt. Maar dat geeft tegelijkertijd aan, dat het een intiem en oprecht document is. Als ik Amber was, zou ik maar wat blij zijn met zo’n brief van mijn vader. Lezen, dus!
Rieny Assink
Wist je dat je slechts zes connecties bent verwijderd van Mick Jagger, president Obama of Meryl Streep? Tenminste volgens de theorie van six degrees of separation.
Heb je het al gehoord? Het oudste museum van Nederland heeft er een nieuwe expositie bij. [Lees meer…] overTot in de wolken en weer terug