Als winnaar van de Zin & MIVA-reportersreis mocht hij mee in een klein team naar een aantal MIVA-projecten om dit verslag te maken. Hugo legde het werk van zuster Taskila Nicholas – die zich inzet voor de allerarmsten – vast in tekst en beeld.

Het houten bed waar ik op lig is veel te hard en ik heb het net te koud. Ik lig niet op de grond, maar op een verhoging. Niet comfortabel en ik weet dan ook niet goed hoe ik wil liggen. Op mijn zij gaat niet echt, op m’n buik is ook niet lekker, dus probeer ik het maar op mijn rug. Maar dat voelt raar. En dan is er ook nog die te aanwezige buurvrouw die ik hoor: een koe vlakbij. Gelukkig val ik toch in slaap, moe door de lange reis.

Met open armen

Dorpsbewoners van Tanglichok ontvangen mij en mijn reisgenoten met open armen: we eten heerlijk, ’s avonds zingen en dansen we met ze en er is een huisje van de bewoners zelf voor mij vrijgemaakt waar ik die nacht slaap op dat houten bed.

Ik maak kennis met zuster Taskila die een reeks van projecten runt om met name de positie van kwetsbare meisjes en vrouwen te verbeteren. Om de impasse van de armoede te doorbreken moet Taskila met haar team een hoop ballen in de lucht houden. Het is mooi als er een schooltje komt voor de kinderen, maar die krijg je alleen op school als er voldoende werk (en dus inkomen) is voor de ouders en de kinderen niet meer hoeven te werken. En werken en leren lukt natuurlijk alleen maar als je gezond bent.

Bijeenkomst

Na de brakke nacht ga ik mee naar een bijeenkomst voor de vrouwen in het dorp. De ruimte zit propvol, jongens en mannen hangen nieuwsgierig in de open ramen en de deuropening. Ik krijg maar vlagen mee van wat er wordt besproken, maar de plaatjes die het verhaal van Taskila illustreren maken me wel duidelijk dat er op een bepaald moment gesproken wordt over zwangerschappen en de zorg voor de kinderen. Soms is de toon duidelijk serieus en zie ik ernstige gezichten, maar geregeld lachen ze ook uitbundig. Ik begrijp dat de bijeenkomsten voor tal van onderwerpen worden gebruikt: voorlichting over gezondheid en hygiëne, seksuele voorlichting, de risico’s van te jong trouwen en de gevaren van kinderhandel en prostitutie.

Meisjes te koop

Op een ochtend vertelt Taskila mij een verhaal dat ik eigenlijk niet voor mogelijk houd, maar wat wel illustreert welke ellendige gevolgen de armoede kan hebben. Het gaat over een meisje van 8 of 9 jaar dat door haar moeder wordt achtergelaten in een hotel om er te werken tegen kost en inwoning. Vanuit mijn westerse perspectief gaat het mijn voorstellingsvermogen te boven, maar ik kom dit soort verhalen keer op keer tegen tijdens deze reis. Aanvankelijk gaat het om het schoonmaken van kamers, maar Taskila vermoedt dat het meisje uiteindelijk ook ‘diensten’ aan de gasten verleent op hun kamer. Gelukkig loopt het meisje weg en weet ze met hulp van anderen de weg naar het opvanghuis te vinden, waar met de begeleiding van Taskila en haar team stap voor stap haar leven weer een beetje op de rit komt. Uiteindelijk lukt het om met intensieve hulp het meisje weer bij haar opa en oma onder te brengen en haar een plek op school te geven.

Meisjes die kwetsbaar zijn om slachtoffer te worden van meisjeshandel vangt de organisatie van Taskila op in Opportunity Village, het opvanghuis in de buurt van Pokhara. Als ze via hun netwerk signalen oppikken, gaan ze er met de MIVA-auto op af en bevrijden zo’n meisje uit haar onfortuinlijke positie, vaak met hulp van instanties of politie.

Lees de volledige reisreportage in Zin 5 en bekijk het videoverhaal van Taskila op Miva.nl

MIVA bestemming binnen bereik

Eén mens kan het verschil maken in het leven van velen. Daarom helpt MIVA lokale pioniers in Afrika, Azië en Latijns-Amerika met vervoers- en communicatiemiddelen als een auto, computer, kameel of ambulance. MIVA kan dit werk doen dankzij de steun van donateurs in Nederland. Wil jij ook bijdragen?
Doneer op Miva.nl/zin of via NL42 INGB 0000 0029 50 o.v.v. bijdrage Nepal.

Tekst en beeld: Hugo Lingeman