“Lente” van Karl Ove Knausgård is het derde boek uit een serie van vier. Het vierde boek, “Zomer” komt in juni van dit jaar uit. De eerste twee boeken heb ik niet gelezen, maar dit boek is prima op zichzelf te lezen.
De auteur richt zich in dit boek tot zijn jongste dochtertje van 3 maand oud; met haar maakt hij een autotocht naar het ziekenhuis, waar zijn vrouw is opgenomen met een ernstige depressie. Het boek beschrijft deze ene dag, met daarin mooie sfeertekeningen, veel terugblikken, en uitgebreide filosofieën. Knausgård blinkt uit in het beeldend vertellen; je komt echt “in” de situatie. Soms in een simpele stijl, zoals bijvoorbeeld in de gesprekken met zijn andere drie kinderen. Soms ook heel uitgebreid, met lange zinnen, bijzinnen en bijzinnen van bijzinnen; wat de leesbaarheid niet altijd vergemakkelijkt. Zo gebruikt hij twee hele bladzijden om over een rode emmer te filosoferen; enerzijds over de fysische eigenschappen ervan, maar vooral over de betekenis, functie van deze emmer en de gevoelens en emoties die dat oproept. Deze manier van beschrijven, werkelijkheid tegenover gevoel en emotie, komen we vaker tegen in het boek.
Opvallend vind ik het dat de schrijver vrij nuchter schrijft over de depressie van zijn vrouw. Hij vindt dit iets waar hij haar niet bij kan helpen en waarin zij zelf een uitweg moet zien te vinden. Haar depressie speelt ook maar een kleine rol in het boek; de sfeer wordt er niet door bepaald en de schrijver is eigenlijk trots dat hij zijn gezin zo goed draaiende houdt. Ik vind het prettig dat in de epiloog, 2 jaar na dato, hij wat meer vertelt over de afloop van deze heftige periode. De illustraties van Anna Bjerger vind ik mooi, dromerig en geven het boek zeker meerwaarde.
Moeilijk om voor dit boek sterren uit te delen; ik geef 5 sterren voor de sfeertekeningen, 2 voor de soms wat te uitgebreide filosofische gedachten. Ik houd het op 3 sterren voor het geheel. Een boek om met aandacht te lezen en de pareltjes er uit te halen, maar geen boek dat ik bijvoorbeeld op vakantie zou lezen.
Marijke Diender
