Een prettig te lezen boek, met mooie verhalen uit een deel van de Bijbel, nauwkeurig aan de feiten gehouden, goed leesbaar voor een ieder. Als je met de Bijbel bent opgegroeid en zoals ik nog steeds kerkelijk meelevend bent, herken je verhalen, maar ben je ook verbaasd over delen, waarvan je nog nooit gehoord hebt. Neem het eerste deel over Judith, een dappere vrouw die heel slim de vijand “omlegt” en daarbij haar stad redt. Soms had ik weleens moeite met een beetje populaire zinnen, zoals: ‘Wilt u meer of minder Joden?” met daarop natuurlijk het antwoord, minder, minder. Terwijl Guus Kuijer in een interview laat weten niet te geloven, komt in dit boek zijn ongelooflijke kennis van de hele Bijbelse geschiedenis naar voren.
Het stuk met de oude rechters, de loerende ogen naar de mooie Suzanna, het onrecht tijdens de berechting, de oude “wijze” rechters hadden natuurlijk gelijk! Totdat Daniël opstaat en de misstand aan de kaak stelt en met zijn vragen recht doet aan de situatie, door simpel naar de bomen te vragen. Mooi is dan om dit verhaal, dat ik ook niet kende, in de bijbel in de apocriefe boeken op te zoeken en dan te zien hoe deze “hertaling “ ook weer nauwkeurig bij het origineel blijft. En dan al zoekend op internet kom je een schilderij tegen van Rembrandt van de mooie Suzanna.
Al lezend kom je veel te weten over die Babylonische tijd, de vele goden die vereerd worden, met hun beelden, het leven in het koninklijke paleis en de wetten die er golden, met natuurlijk “Een wet van Meden en Perzen”, waardoor Koningin Wasti in grote problemen komt als zij niet gehoorzaamt aan het bevel van de Koning. Daardoor stelt Mordechai een plan op om zijn pleegdochter Esther mee te laten dingen naar de plaats van de nieuwe Koningin, ondanks zijn twijfel hierover heeft hij een gevoel dat dit in de toekomst voor zijn volk, het Joodse volk nodig zal zijn. Want door de ballingschap, blijven de Joden een buitenstaanders, wel vaak met belangrijke beroepen, waardoor er jaloezie en haat tegen hen ontstaat. De agagiet Haman (een jodenhater) weet op slinkse wijze aan het hof te komen en laat de Koning een wet maken, waardoor de Joden op 13 december, uitgeroeid zullen worden, door toedoen van Koningin Esther wordt dit ten goede gekeerd. Daarom vieren de Joden nog steeds op 14 adar (volgens hun kalender meestal in het vroege voorjaar) het Poerimfeest.
Natuurlijk komt in dit boek ook naar voren dat de mensen op God moeten vertrouwen tot hem blijven bidden, zich verre houden van alle andere goden, Hij hun levens zal leiden. Al gaat dat beslist niet in vrede, want bij de omkeer 13 december vallen 75.000 slachtoffers.
Met veel belangstelling dit boek gelezen, verhalen nagezocht in de bijbel, een stukje wijzer geworden. Ik hoop dat er vele mensen de boeken van Guus Kuijer zullen lezen, uiteindelijk is het ook een stukje geschiedenis wat door de ontkerking straks verloren kan gaan. Zelf ga ik eerdaags zeker één van de andere delen lezen.
Ria Snelleman
