BELEEF DE TIJD VAN JE LEVEN
Dahjg!

Dahjg!

In de nieuwe Zin heeft Nathan Vos, hoofdredacteur van Zin het over het lastige van begroeten.

7.00 uur: Een sonate van Scarlatti wekt me, ik snooze hem uit en laat om 07.09 uur één been uit het bed zakken. 07.10 uur: slaap uit de ogen wrijven, telefoon van vliegtuigstand halen. 07.11 uur: douchen. 07.15 uur: kleding zoeken, mopperend strijken en om 07.20 uur: waterkoker aan.

U weet nu meer van mijn rites dan u wilde en ik bespaar u de rest. Op eentje na dan: als onze Brabantse collega Marianne op kantoor is, groet ik bij vertrek met onze Brabantse variant op “Dag!”: “Dahjg!” Bij een dahjg! slaakt de redactie een zucht van verlichting: Nathan gaat in ontspanning zijns weegs.

Valt het u ook op dat we de begroeting van de ander meestal repliceren? “Doei.” “Doei.” “Ajuus.” “Ajuus.” “Tot ziens.” “Tot ziens hè.” Zelf ben ik gefascineerd door begroetingsrituelen. Wie geef je een hand en zo ja: hoe stevig? En kijk je elkaar aan?

Onze allochtone kennissen doen dat niet, als teken van respect. Het duurde een paar jaar voordat ik dat door had. Wie geef je drie kussen en wat doe je als de ander er maar één of twee geeft? Ik wil niet in de lucht blijven hangen! Tegenwoordig vind ik één kus een teken van een diepere relatie, die reserveer ik voor vrouwen die ik té vaak zie voor elke keer drie kussen.

De hug, of knuffel, is ook ingewikkeld. Met mannen niet: hard op schouder en rug slaan terwijl we “kerel” of “amigo” zeggen. Maar tussen en met vrouwen lijkt de hug een hygiënischer variant van de drie kussen te worden. Schoner, sneller, minder misverstanden. Hoewel? Lees in deze Zin het hug-dilemma van Aaf Brandt Corstius maar. Gaat over weliswaar ingewikkelde maar kleine rituelen. Ondertussen lijken we ook te snakken naar grotere en betekenisvolle manieren om ons bestaan te verankeren. Klappen of juist stil zijn langs een stoet, opstaan voor het Wilhelmus, de ring om haar vinger schuiven – we zoeken naar bevestiging. Iets als: ik hoor erbij, hier en nu. Mijn rituelen zijn vooral routines. Ze geven houvast. Behalve “Dahjg!” Die geeft betekenis.

Eerst zien dan geloven? Check dit filmpje voor een filmisch bewijs van ‘Dahjg!’

De inhoud op deze pagina wordt momenteel geblokkeerd om jouw cookie-keuzes te respecteren. Klik hier om jouw cookie-voorkeuren aan te passen en de inhoud te bekijken.
Je kan jouw keuzes op elk moment wijzigen door onderaan de site op "Cookie-instellingen" te klikken."

 

BEELD: ANOUK DE KLEERMAEKER