Zelden voel ik me méér de gebraden haan dan wanneer ik me meld bij een wenkbrauwsalon. Onbekend met het fenomeen? Nog maar een paar jaar geleden zag je ze inderdaad nergens. Natuurlijk, schoonheidsspecialisten houden in hun behandelruimten wenkbrauwen wel binnen de perken, maar het is pas sinds kort dat je ook hier in de winkelstraten van grote steden steeds vaker brow bars tegenkomt. Waar men zich geheel wijdt aan het epileren, threaden (ontharen met draad) en waxen (ontharen met hars) van wenkbrauwen.
Geweldig
Daar kom ik terecht als ik de mijne in vorm gebracht wil hebben. “Wat een geweldige wenkbrauwen heeft u!” wordt er dan van alle kanten gejubeld. Ik onderga deze bewondering in alle bescheidenheid, want goede wenkbrauwen zijn geen verdienste.
Luiheid loont
Alhoewel… Als ik ze net als vele van mijn generatiegenoten decennialang had geëpileerd tot – zoals destijds de mode was – een smal boogje, had ik nu vast minder volle gehad. Maar ik vond het allemaal veel te veel moeite. En zie: dit blijkt een van de zeldzame keren in mijn leven dat luiheid loont. Op zichzelf best een reden om trots te zijn, toch? Wenkbrauwen zijn belangrijk. Zeker als je ouder wordt.
Hoe dunner, hoe ouder
Goedgevormde wenkbrauwen kunnen je blik openen en zo stiekem voor een natuurlijke facelift zorgen. Maar hoe kom je eraan, als je zo’n gepassioneerde epileerder was en, nu de overgang is gepasseerd, ook nog met ‘wenkbrauwhaarverlies’ kampt? Schoonheidsspecialiste Cristina Lopez specialiseerde zich twaalf jaar geleden in wenkbrauwen en ontvangt klanten – ook beroemde – uit alle delen van het land. Hoe dunner de wenkbrauwen, hoe ouder je lijkt, is haar ervaring. Maar er is hoop!
Trager dan vroeger
De volle wenkbrauwen die je als twintiger had krijg je niet terug. Maar er is wel degelijk iets mogelijk. “Er worden nog altijd nieuwe haartjes aangemaakt, al gaat het trager dan toen je jong was. Mijn advies luidt: berg dat pincet een half jaar op en laat die wenkbrauwen met rust. Er zullen haartjes groeien op plekken die je niet bevallen, sommige haartjes groeien harder dan andere, er zullen harde springhaartjes bij zitten.
Grijs
Bij oudere vrouwen zijn die vaak grijs. Trek die er niet uit, want dan krijg je er alleen maar meer. Ik zeg altijd: als het je te gek wordt, kun je langskomen en dan haal ik weg wat er weggehaald kan worden. Maar heb geduld. Na een half jaar kun je weer opbouwen. Zeker is: het wordt áltijd beter.” ‘Kale’ plekjes in je wenkbrauwen kun je opvullen met wenkbrauwpoeder; als de kleur vervaagt, is verven een optie. “Twee tinten donkerder dan je haarkleur vind ik het beste werken: dat geeft een gezicht expressie. Als je grijs bent, zou ik de wenkbrauwen lichtbruin met een toefje graniet verven. Dan ontstaat een donkere kleur met wat zilver erin.”
Wat is mooi
Over wat nu mooi is, valt weinig algemeens te zeggen, aldus Lopez. Die er al heel wat heeft gezien en er een boek over gaat schrijven. “Ze moeten passen bij de vorm van je gezicht, je stijl en bij je persoonlijkheid. Dames op leeftijd die in kleurige kleren binnenkomen, kan ik gerust stevige wenkbrauwen geven. Dat past bij hun type. Maar een ingetogen vrouw doe je daar geen plezier mee, dat past niet bij wie ze is.” Hm, daar heb ik nooit bij stilgestaan: dat mijn wenkbrauwen iets zeggen over wie ik ben. Stevig en enigszins gecultiveerd. Ik doe het ermee.
Meer dilemma’s? Hoe ga je om met het lippotlood of het Bikinibuikje