Een innerlijke marathon

Walter Schrader (1955) is huisarts, activist, wijnboer, uitvinder, muzikant, romancier – en heeft een privéleven. Elke maand schrijft een column voor Zin.

Ongewenste vermoeiheid

“Dokter, ik ben zo moe.” Deze zin ontlokte mij als huisarts soms een diepe zucht, die helaas beschouwd moest worden als een vroeg symptoom van ongewenste vermoeidheid. Artsen en patiënten kunnen jarenlang tobben met deze vaak onbegrepen klacht. Oververmoeidheid neemt in onze jachtige maatschappij epidemische vormen aan.

Balans

Gebrek aan energie is vaak niet terug te voeren op een eenduidige oorzaak, waar je als arts een therapie aan kunt verbinden. Er zijn gelukkig oplossingen. Bij aanhoudende vermoeidheid is de balans tussen draagkracht en draaglast verstoord. Het kan zijn dat je door een ziekte of gebrek een normale lichamelijke inspanning niet aankan. Maar het kan ook zijn dat je te veel van jezelf vergt. Ook mentaal moeten belasting en belastbaarheid met elkaar in evenwicht blijven om zonder klachten te kunnen leven.

Halve marathon

Het is dus de vraag hoe we bij een ongewenste vermoeidheid onze balans kunnen herstellen. Meer inspannen, meer inzet of de lat wat lager leggen? Deze vragen moet een te vaak zuchtende huisarts ook zichzelf stellen. Bijna een jaar had ik toegeleefd naar de halve marathon. Zittend werken en vorderende leeftijd staan een goede lichamelijke conditie in de weg, dus ik ging serieus trainen. Consequent drie keer per week. Een half jaar onder professionele begeleiding met mensen die er allemaal zin in hadden.

De dag zelf was schitterend. Met een opgewonden kloppend hart begon ik aan die 21 kilometer. Alles ging goed. Feestende mensen langs de route, muziek, aanmoedigingen die me ondanks verzuring op gang hielden. Met het zicht op het Olympisch Stadion waar we finishten ging het zelfs nog beter. Ik liep niet meer, ik zweefde. Een kwartier later dan gepland, moe, stuk, verzuurd, kapot, gingen mijn armen de lucht in, met een grote grijns op mijn gezicht. Niet vanwege de prestatie, maar door de ervaring van energie, door het warme mentale bad dat ik met duizenden deelde en als dierbare herinnering zou meenemen.

Positieve energie

Dagelijkse spanningen en zorgen kunnen psychische verzuring veroorzaken, maar niet iedereen hoeft te rennen. Voor het herstel van balans bij verwarrende gedachten en vermoeiende gevoelens kunnen stilte en focus ook helpen. Wanneer je met regelmaat rust en tijd voor jezelf maakt, krijg je ruimte om te lezen, te denken, zelf te schrijven en een diep doorvoelde ervaring te verwerken in een gedicht, verhaal of een column. Het geeft energie om gedachten en gevoelens te beschrijven, teksten aan te scherpen en te delen, en ten slotte uit te laten kristalliseren in een prachtige, inspirerende, ontroerende en bijna allesomvattende Zin.