Een Ministerie van Stilte. Liefst per direct

Diederik van Vleuten (1961) is tekstschrijver, musicus en vooral theatermaker – met een talent voor historische vertellingen en maakt voor iedere Zin een column.

De achtergrondmuziek

Onlangs at ik in een Italiaans restaurant in het Noord- Hollandse Bergen. Het eten was prima maar het volume van de achtergrondmuziek niet te harden. Op mijn vraag of het wat zachter kon was het antwoord dat dat niet kon ‘want de muziek hoorde bij de uitstraling van de zaak’. Ik maakte een rondje langs de tafels en vroeg of iemand er bezwaar tegen had als de muziek zachter zou worden gezet.Niemand had bezwaar, integendeel. Gesterkt door deze uitslag vroeg ik opnieuw of het zachter kon. Helaas, mijnheer, de uitstraling.

Vredige gekabbel

Terwijl er toch veertig mensen zaten die goed geld binnen brachten zodat de zaak inclusief uitstraling kon bestaan. Eenzelfde ervaring had ik een zomer geleden in Bergen aan Zee. Tien uur ’s ochtends, een simpel strandtentje. Spijkerharde muziek terwijl ik kwam voor het vredige gekabbel van de golven. Ook hier ging het om ‘de uitstraling’. “Onze klanten willen dat nu eenmaal,” zei de jongen achter de bar. Terwijl ik op dat moment de enige klant was – en het níet wilde. Op de drempel van het nieuwe jaar pleit ik dan ook voor de oprichting van een Ministerie van Stilte, dat als taak heeft de stilte in ons land te waarborgen, te onderhouden en (op gedempte toon) uit te dragen.

Stilte

Stilte in de openbare ruimte, op het werk en liefst ook zoveel mogelijk in de beslotenheid van de huiselijke kring. Stilte is een van de meest onderschatte sensaties die wij kennen. Of eigenlijk niet meer kennen; je weet zelf hoe moeilijk het is ergens nog werkelijke stilte te ervaren. Een huishouden met drie opgroeiende kinderen is niet de aangewezen plek om naar die stilte op zoek te gaan, dat weet ik ook wel. Maar ook als de kinders even niet thuis zijn, kom ik om in de grote en kleine geluiden. En dan zwijg ik nog over de afdeling Openbare Werken. Al moeten er maar twee stoeptegels worden vervangen, de werkzaamheden beginnen steevast met het neerzetten van een radio ter grootte van een koelbox. Een Ministerie van Stilte. Liefst per direct.

Geen luide voornemens

Een ministerie dat op oudejaarsavond het afsteken van vuurwerk verbiedt en om tien voor twaalf met een druk op de knop alle televisies van hun geluid berooft. Een stille klok telt vervolgens af en in stilte gaan wij het nieuwe jaar in. In stilte vragen wij ons af waarom het jaar was zoals het was en wat we volgend jaar beter of anders gaan doen. Geen luide voornemens, geklapzoen en geklingel met glazen. Stilte, contemplatie, meer niet. Laat de gedachte eens toe. Diederik van Vleuten, ’s lands eerste en tevens laatste Minister van Stilte wenst je een gelukkig 2018.