‘Altijd met elkaar in verbinding blijven is ons geheim’
Ze leerden elkaar 33 jaar geleden kennen op hun werk.
Voor Tiny was het meteen raak toen ze Tony zag. Ze wachtte tot zijn verkering uit was en ‘sloeg toe’. Twee weken na de eerste date zette ze haar naaimachine in zijn studio. Want waar die staat, daar woont ze. 31 jaar later staat Tiny’s naaimachine nog steeds bij Tony.
Hij
“Toen het uit was met mijn vriendin, nam ik me voor een jaar lang celibatair te leven. Ik wilde niet meteen weer in een volgende relatie rollen. Ik ging wel met dames uit – aandacht genoeg – maar er gebeurde niets. Tiny kende ik van de lunchmomenten op kantoor. Het klikte tussen ons en ze gaf aan dat ze wel eens wilde afspreken. Ik nodigde haar uit voor een barbecue samen met enkele buren. Daarna is ze nooit meer weggegaan. Toen we de volgende dag samen naar kantoor gingen, leek het alsof iedereen voor de ramen stond en ons zag. Mijn celibataire leven heb ik niet lang volgehouden. (lacht)
Onverbrekelijk
Onze liefde is zacht. We smelten samen, knuffelen. Onze relatie is een rode, stalen draad. Onverbrekelijk. Maar: die is wel op de proef gesteld. Na 22 jaar werd ik ontslagen bij de uitgeverij. Dat was ontwrichtend voor me. Ik wist niet wat ik moest doen. Raakte in de ban van een meisje. Er gebeurde niets tussen ons maar ik was afwezig en verliefd. Toen ik het eindelijk opbiechtte, zei Tiny: ‘Ik wil dat je weggaat.’ Ik zei: ‘Geen sprake van!’
Vertrouwen
Scheiden was geen moment in me opgekomen. Ik ben een tekenaar, geen man van woorden. Ik verontschuldigde me honderden keren maar ik dacht: Ik moet het niet zéggen, ik moet laten zíen dat ik te vertrouwen ben. Tiny was nooit zo’n ruziemaker, ze is geen flapuit. Waar ik best een bruut kan zijn en kan zeggen: ‘Ik doe het gewoon’, is Tiny geduldig. Maar nu kreeg ik de volle laag en schoffeerde ze me zoals ik dat zelf kon doen.
Verbinding
Het was een kruispunt in onze relatie. Een tijd vol verdriet. Toch had ik hem niet willen missen omdat hij uiteindelijk energie opleverde. Tijdens onze ruzies en ons verdriet bléven we praten, bléven we lachen. We bleven met elkaar in verbinding. Dat is denk ik het geheim van onze relatie: we zijn als wortels met elkaar verstrengeld. Die laten zich niet uiteen halen.”
Zij
“Tony was anders dan anderen. Hij bracht vertier, liep met een waterpistooltje op kantoor. Hij was zo iemand met een piepbeest in zijn zak. Die je, als je bij het kopieerapparaat stond, in je schoudervulling kneep – jaren 80, hè – en tegelijkertijd in dat beestje kneep. Ik vond hem meteen leuk. Toen zijn verkering uit was, vroeg ik of we een keer konden afspreken. Nog voordat we het zelf wisten, waren we in de ogen van al onze collega’s al een stel. Voor mij was het in het begin kijken waar het schip zou stranden maar voor Tony was het alles of niets. Dat werd dus alles: een jaar later waren we getrouwd en hadden we een huis gekocht.
Geheim
Het geheim van onze relatie? Ik denk het wederzijdse respect. Naar elkaar luisteren en samen heel veel dingen ondernemen. We zijn allebei mondig. Ik houd me vaak staande met mijn scherpe tong, mijn buitenkant. Maar mensen die ons beter kennen, zeggen weleens: ‘Tony doet lief, maar jij bént het.’ Tony heeft me geleerd het leven lichter te nemen. Doordat hij zo makkelijk contact maakt en aanwezig is, is het goed toeven in zijn schaduw. Ik leef een groots en meeslepend leven in de coulissen en dat bevalt me goed!
Verliefdheid
We deelden én delen veel samen. Dat daar die verliefdheid van Tony tussenin kwam staan, is nog altijd pijnlijk. Ik wilde een verklaring, wilde het begrijpen maar kreeg geen antwoorden. Het zette me ook aan het denken over mezelf. Ik dacht altijd: als ik de wereld goed behandel, word ikzelf ook goed behandeld. Maar dat is dus niet zo! In die periode ontdekte ik dat niets vanzelfsprekend is. Het voelde als verraad en dat deed pijn.
Connectie
Het was vreselijk om met iemand samen te zijn die alleen fysiek aanwezig was. Maar gooi je een relatie van twintig jaar zomaar overboord?! Wat mij betreft hoef je in een relatie echt niet over alles aan elkaar verantwoording af te leggen. Maar het is heel belangrijk dat je elkaar op de hoogte houdt. Je raakt elkaar kwijt als je de connectie niet meer zoekt. Het heeft lang geduurd voordat het vertrouwen herstelde. Maar ergens heb ik de keuze gemaakt dat ik bij degene blijf met wie ik in een bejaardenhuis heel oud wil worden. Kijk ik naar de mannen in zijn band De Materie, dan vind ik hém absoluut de leukste!”
Ook in Zin? Heeft of kent u een bijzondere relatie? Mail naar redactie@zin.nl
Tekst: Margreet Botter. Beeld: Hester Doove.