We verschillen als dag en nacht

Ze verloor haar moeder op haar 14de, haar vader toen ze 17 was. Gelukkig was daar Martijn, die Jolanda een nieuw thuis gaf. Ze trouwden jong en vulden elkaar jarenlang samen perfect aan. Tot er barsten ontstonden in hun rotsvaste huwelijk. Die gaan ze nu, al 32 jaar overtuigd van elkaar, samen te lijf.

ZIJ:

“Een vriendin sleepte me mee naar een schoolfeest toen ik 15 was. Mijn moeder was een dik jaar daarvoor overleden. Ik zat nog middenin mijn rouwproces, het was een rottijd. En daar stond Martijn. Ik was een braaf meisje. Seks voor het huwelijk, dat deed je niet. Dat deed je wél, vond Martijn. Mijn vader vond dat ik maar thuis moest blijven en niet moest studeren. Martijn stimuleerde me om zelf na te denken over wat ik wilde. Toen ik 17 was, overleed mijn vader. Hij stierf thuis en ik durfde de dagen daarna niet alleen te slapen. Martijn bleef. En hij is nooit meer weggegaan. We mochten in het huis van mijn ouders blijven wonen en leefden dus al heel jong ‘huisje, boompje, beestje’.

Ouderschap

We trouwden toen ik nog op school zat. Ik herinner me dat ik op de motor op school kwam en tegen een docent zei: ‘Vrijdag ben ik vrij want dan ga ik trouwen.’ Stoer vond ik dat! Totdat we ouders werden gingen we veel stappen, uiteten en speelden we samen in een band. Dat veranderde met de komst van kinderen. Martijn had helemaal niks met baby’s; het is maar goed dat ik zo zorgzaam was. Ik hoefde niet zo nodig carrière te maken. Als ik in het weekend met de band moest optreden, bracht ik ze naar bed. En als ik ’s morgens om 5 uur pas mijn bed inkroop, stond ik een paar uur later samen met ze op. Martijn en ik vulden elkaar volledig aan.

Ziek

En toen werd hij ziek. Ineens kreeg hij allerlei uitvalsverschijnselen, een gevoel alsof-ie een hartaanval kreeg. We hadden geen idee wat er aan de hand was. Ineens zat ik met een man die niets meer kon. Het gekke was: ik miste het niet dat ik niet op hem kon leunen. De rollen konden ook omgedraaid konden worden! Martijn noemde me vroeger frigide. Ik had een strenge opvoeding gehad. Seks was ingewikkeld. Maar door samen te experimenteren en te blijven praten, houden we het tegenwoordig spannend… Het geheim van onze relatie is denk ik dat we elkaar proberen te begrijpen. Niet boos worden maar proberen te begrijpen waarom de ander iets doet.”

HIJ:

“Twee dagen nadat ik Jolanda had ontmoet, maakte ik het uit met mijn vriendinnetje. Ik weet niet waarom. Ik ging in die tijd van het ene naar het andere meisje maar blijkbaar moest het Jolanda zijn. Ik was spontaan en ondernemend. Zij was heel beschermd en braaf opgegroeid. We verschilden als dag en nacht en toch paste het. Jolanda liet me mijn eigen gang gaan. In die eerste fase van onze relatie was dat onze redding. Ze liet me zijn wie ik was zonder me te willen veranderen. Gaf me de ruimte mezelf te ontdekken. Zó lief! Wat voor stoute jongen ik af en toe ook was, ik kwam altijd bij haar terug.

Kinderen

Jolanda was zwanger van de eerste maar ik wist dat alles goed zou komen. Toen ik na zijn geboorte met Coen en Jolanda vanuit het ziekenhuis naar huis wilde rijden, bleken we niet eens met z’n drieën in de Pontiac te passen. Ik was niet langer baas over mijn eigen agenda, vond het vaderschap vreselijk! Tegelijkertijd had ik een enorm schuldgevoel. Jolanda heeft me nooit opgedragen de ideale papa te zijn. Totdat ik met vrienden naar Bonaire ging. Zat ik daar op een van de mooiste plekjes op aarde en kon ik alleen maar denken: Jolanda en de kinderen horen hier óók te zijn. Inmiddels heb ik met allebei zo’n goede relatie! Jolanda had gelijk: het is goed gekomen.

Tegenslagen

Dat ik ziek werd, was een schok. Ineens was het leven zo maakbaar niet meer. De ene dag was ik nog de man van alle initiatieven, de volgende was de grote boom omgevallen. Maar weet je wat het mooie was? Doordat de grote boom viel, kregen allerlei kleine boompjes licht. Jolanda nam haar rol en deed dat fantastisch. Op de een of andere manier kunnen we goed met tegenslagen omgaan. Tot twee keer toe ben ik bijna failliet geweest en was het genoeg dat we elkaar hadden.

Blijven praten

Natuurlijk hebben we ook onze issues. Jolanda was op seksueel gebied niet vrij, had niet geleerd te spelen. Ze was moeder, mijn vrouw, bestierde het huishouden én was mijn minnares. Toen dat laatste van haar niet meer zo hoefde, ben ik straight geweest. Doordat zij geen seks wilde, zou ik het ook niet meer krijgen?! Dat kon ik haar niet beloven. Al pratend zijn we eruit gekomen, zijn we gaan experimenteren.

Ik moet oppassen dat ik niet te sturend wil zijn, haar niet manipuleer. We houden elkaar in evenwicht en ik blijf niet bij haar omdat het moet, maar omdat ik het wil. Elke dag opnieuw.”

Dit zeiden ze na afloop:

Martijn: “Ik werd emotioneel toen ik het las. Achter elke zin zit een mooi verhaal. Wat een voorrecht om het leven op deze manier samen delen.”

Jolanda: “Een brok in mijn keel, wat hebben we toch veel meegemaakt!”

Ook in Zin? Heb je of ken je een bijzondere relatie? Mail naar redactie@zin.nl

Tekst: Margreet Botter. Beeld: Hester Doove