Alida mist haar vader nog altijd: weken doordrenkt met het grote Nooit Meer

Alida Dijk (1966) is adjunct-hoofdredacteur van Zin en Zin.nl. Ze is getrouwd met Peter die drie zoons heeft uit zijn vorige relatie. Samen hebben ze een zoon (23) en een dochter (20).

Vrijdag

Deze tijd, zo richting einde jaar, noemde ik altijd ‘de vrijdag van het jaar’. Ik vond het een spannend gevoel, al die feestjes die eraan zaten te komen. Maar dertien jaar geleden verloor ik mijn vader – rond deze tijd. Vlak voor mijn 40ste verjaardag. Ik moest alle zeilen bijzetten om er goed doorheen te komen. Kort voor mijn vader, ook in 2005, stierf mijn oma (mijn vaders moeder). En nog geen jaar na mijn vader overleed zíjn vader, mijn opa. Tot 2005 had ik me veilig gevoeld, kind nog eigenlijk. In minder dan twee jaar tijd schoof ik anderhalve generatie op. Dat maakte dat ik haast kreeg. Tot dan was ik freelancer voor verschillende opdrachtgevers. Leuk en divers werk. Zeker ook praktisch toen mijn kinderen kleiner waren. Maar nu knaagde er iets, ik wilde meer de diepte in. Een nieuwe start diende zich aan. Ik kreeg de kans in dienst te gaan bij een groot mediabedrijf en me te focussen op één merk. Uiteindelijk belandde ik in de toffe baan die ik nu heb.

Verlies

Terwijl de verhalen voor deze Zin binnenstroomden, tekende zich een onbedoeld thema af. Drie van de geïnterviewde vrouwen voor deze editie spraken over de band met hun vader. Over zijn rol in hun leven. De vader van regisseur Maria Peters leeft niet meer. “De dood van mijn vader toen ik 13 was, heeft me natuurlijk wel getekend,” zegt Peters (haar film De dirigent draait nu in de bioscoop). “Alles wat ik sindsdien heb meegemaakt, is – even afkloppen! – nooit zó erg geweest als het verliezen van mijn vader…” In Zin 13 kun je het interview met haar lezen.

Nooit meer

Het duurde jaren voordat ik bij deze weken weer het lekkere ‘vrijdaggevoel’ kon ervaren. Want er was een leeg gevoel voor in de plaats gekomen: weken doordrenkt met het grote Nooit Meer. De laatste tijd denk ik met minder pijn en vaker een glimlach aan mijn vader. Zoals vorige week, toen mijn zoon iets zei dat klonk zoals mijn vader het zou hebben gezegd. Heb heerlijke lees- en kijkuren met de nieuwe Zin op ‘de vrijdag van dit jaar’.