Waarom mensen met Kerst melancholiek worden
In januari kunnen we weer opgelucht ademhalen.
Schrijver Erik Jan Harmens stort zich op de issues die je zoal kunt hebben met Kerst. Een ervan is melancholie. De hang naar vroeger zit nu eenmaal ingebakken.
Verlangen naar vroeger
Naast steeds weer diezelfde liedjes en de drank, is een ander probleem met de feestdagen dat ze mijn toch al vrij tomeloze hang naar melancholie aanwakkeren. Reeds toen ik geboren werd, verlangde ik naar vroeger en dat is nooit meer opgehouden. In de laatste week van december voel ik hoe snel de tijd voorbijgaat en ook hoe kort ik nog maar heb. Ik ga mezelf op zo’n moment twee aan elkaar tegengestelde dingen verwijten: dat ik niet hard genoeg werk én dat ik niet genoeg geniet. Haal ik wel uit het leven wat erin zit? En zo nee, heb ik dan nog wel genoeg tijd om dat recht te zetten? In blinde paniek rolt het ene goede voornemen over het andere. In januari haal ik opgelucht adem: het gewone leven is weer begonnen, ik kan weer blij zijn met wat ik heb. De gemaakte voornemens hebben hun beloftevolle glans verloren en mogen weggelachen worden.
