De laatste momenten met je ouder(s)

Misschien had je niet altijd een goede relatie met (een van) je ouders. Verliep het contact moeizaam. Tot dat ineens veranderde: het contact werd zachter, verdiepte zich. Nú in Zin: Zin-lezers over die laatste onvergetelijke momenten samen met hun ouders. Lees hier vijf extra inzendingen:

De dochter die hij nooit had

Hij was een eigenheimer. Afstandelijk en niet in staat iemand dichtbij te laten komen. Toen hij ziek werd, ging ik op bezoek. Hij werd kwetsbaar, angstig en stond het zowaar toe dat ik voor hem zorgde. Dus bracht ik in zijn laatste levensjaar vele uren met hem door. Op een dag moest hij worden geopereerd, hij was panisch. Misschien was het de angst die hij bij zich had gedragen sinds hij als 6-jarige zijn moeder naar het ziekenhuis zag gaan: ze kwam nooit meer thuis. Toen de operateur opdracht gaf om zijn dochter bij de operatie toe te laten, werd hij rustig. Hij pakte mijn hand en hield me stevig vast, zijn ogen vol vertrouwen op mij gericht. Daarna veranderde hij in een lieve man en vertelde over zijn leven. Ik ging van hem houden. Zo werd ik de dochter die hij nooit had gehad. Dank je wel, oom.
Iris

Te lief

Geen gemakkelijk leven had mijn moeder. Ik groeide grotendeels alleen met haar op in Haarlem. Mijn vader stierf toen ik 6 was en mijn veel oudere broers gingen het huis uit. Ik was een nakomertje… In mijn ogen was mijn moeder ouder en ze kwam ook nog eens uit Duitsland: ze had een accent. Helaas schaamde ik mij hiervoor en maakte haar het leven dan ook niet altijd even makkelijk. Vaak was ik opstandig als jong meisje en later als puber. Wat ik eigenlijk nodig had, was een strengere moeder denk ik achteraf. Zij was te lief, had veel meegemaakt. Zo net na de oorlog in Nederland terechtgekomen bleek mijn vader ook nog eens een drankprobleem te hebben. Toen ik 21 was, overleed zij helaas op 63-jarige leeftijd aan kanker. Mijn broers en ik waren er zoveel mogelijk voor haar in de laatste paar maanden. Ik kon het bijna niet geloven: zij zou écht sterven, en sloot mij daar een beetje voor af. Ze gaf een briefje aan mijn vriendinnetje van toen met daarop haar laatste wensen. Achteraf denk ik gelukkig vaker aan de fijne dingen die wij ondernamen. Zoals een weekendje weg naar Sauerland. Of gewoon samen dansen door de kamer op de muziek van Simon and Garfunkel. Ook gingen we soms naar de film. We konden samen vreselijk lachen. Zo herinner ik mij haar dan het liefst! Ik mis je mam!
Stephanie (1963)

Zorg & aandacht

Mijn ouders zijn drie weken na elkaar overleden. De relatie met mijn ouders was hecht maar ingewikkeld. Mijn andere interesses en sterke wil om ‘alles’ te ontdekken was moeilijk voor mijn ouders. Het onbegrip was wederzijds, bij mij veel schuldgevoel. Toen mijn moeder op 70-jarige leeftijd soms ‘zomaar’ viel, kwamen we met veel omwegen in de medische molen terecht. Ik ging mee naar onderzoeken en werd soms ‘s nachts gebeld omdat mijn moeder was gevallen en mijn vader haar niet kon helpen. Mijn moeder bleek een hersentumor te hebben en werd opgenomen. Ik had gesprekken met mijn vader die mij altijd bijblijven. Terwijl mijn moeder in het ziekenhuis lag, bleek mijn vader longkanker te hebben. Hij had grote angst voor ziekenhuizen. Ik ben bij de onderzoeken geweest en hield zijn hand vast. Mijn vader lag op dezelfde kamer als mijn moeder. Verpleging vroeg mij te helpen met de verzorging. Het is moeilijk te omschrijven wat het met je doet om je ongeneeslijk zieke moeder te douchen. Het raakt je diep. Het kunnen helpen en er kunnen zijn in de laatste periode is zeer waardevol geweest. In plaats van onbegrip en schuldgevoel kwam er zorg en aandacht. Mijn ouders hebben mij het leven gegeven en hielden onvoorwaardelijk van me. Ik hou onvoorwaardelijk van mijn ouders.
Ina

Zielig vogeltje

Mijn vader (93) was op maandag gevallen. Hij ging naar het ziekenhuis maar had gelukkig niets gebroken. Hij mocht weer naar huis, alleen was hij erg verzwakt. Ineens was hij de regie kwijt. Hij moest geholpen worden, moest met de tillift van stoel naar bed. Op vrijdag zat die grote man als een zielig vogeltje in zijn stoel. “Pap, hoe voel je je, wil je dit wel, zo afhankelijk zijn?” Stilletjes schudde hij zijn hoofd. De huisarts kwam. “Mijnheer M, we moeten eens praten. U bent erg ziek. Als u wilt, mag u naar het ziekenhuis. U kunt ook thuis blijven, dan zorgen we dat u zonder pijn de laatste fase in gaat. Mijn vader zei: “Dan blijf ik thuis.” Op zondagmorgen zei hij: “Geef mij mijn e-reader nog even, het is toch jammer als ik het boek niet uit heb.” Tot het einde toe hield hij de regie!
Maria (1952)

Quality time

Wij wandelen samen,
het leven weer op de kop.
Nu zit jij in de wagen en loop ik erachter.
We halen onderweg herinneringen op:
daar zat vroeger de slager,
en daar zat de groenteboer toch?
En daar woonde hoe heet ze ook weer?
En ja, je weet het nog!
Quality time. Wát zeg je?
Kwalitijd, mam! O ja…
De van ‘t Santstraat af
en langs het Oude Badhuis
de Daalseweg weer op
wat voel je je hier thuis…
De zon schijnt, schapenwolken hangen
aan ons blauw geschilderde plafond vandaag.
Je krijgt weer kleur op je wangen
en vele verhalen vertel je graag.
Quality time. Wát?
Kwalitijd, mam. O ja, ik weet wat je bedoelt…
Nee, je bent niet zwaar, je bent mijn moeder.
Het is goed voor mij om dit te doen.
Ik geniet van jouw genieten
op je grijze kruin druk ik een zoen.
We nemen een lekker ijsje, jij betaalt
en zoeken een plekje in ’t plantsoen.
We kletsen over van alles en nog wat.
Ik neem me voor, nog heel veel met jou te doen.
Quality time. O ja, kwalitijd!
Alles wat we vroeger deden:
wandelen, filmpjes en foto’s kijken, verhalen vertellen
doen we nu weer; je wordt weer mijn moeder.
Zullen we weer eens kijken in de doos van familiespellen?
Lang niet meer gedaan: ganzenborden, mens-erger-je-nieten,
boter, kaas en eieren, sjoelen, of meer van dat soort,
waar je zo lekker bij kunt lachen en genieten
en jij vast de meeste punten scoort…
Kwaliteit, bedoel je toch? Ja quality time.
Ik breng je weer thuis, in de zon op het balkon
en kook voor jou, met veel vitamine C.
Ik verzorg en koester je
zoals je dat vroeger met mij deed, zo lang gelee…
Dan ga ik weer naar huis, wat was het fijn vanmiddag!
Ach kind, je zult wel helemaal kapot zijn.
Helemaal niet! Juist fijn,
dat ik dit met jou doen mag.
Ja, kwalitijd! Wát zeg je, mam?
Nou… je weet wel wat ik bedoel.
Karin (1951)

Zin in meer?

Lees nog veel meer verhalen van Zin-lezers over de laatste momenten met hun ouders in Zin 8. Nú in de winkel of bestel hem hier!