Niet alles voor zoete koek aannemen

Soms zit talent in je DNA. Zin sprak vier kinderen die hetzelfde doen als hun ouders en pa of ma voorbijstreefden. Lenny Verkooijen (1972) doet onderzoek naar kankerbehandelingen en is hoogleraar in het UMC Utrecht. Haar vader Ad Verkooijen (1944) was tot zijn pensioen hoogleraar Grootschalige energievoorziening en gaf les aan de TU in Delft.

Anders maar toch gelijk

Lenny: “Op het eerste gezicht lijken onze vakgebieden niet op elkaar. Toch schuren ze tegen elkaar aan: mijn vader zit aan de natuurkundekant, ik aan de kant van de geneeskunde. En we doen allebei onderzoek, regelen geld voor onderzoek en zien erop toe dat dat alles ook echt van de grond komt waarbij we promovendi en onderzoekers aansturen.”
Ad: “En Lenny geeft college op de universiteit, dat heb ik ook járen gedaan.”

Je wordt oud

Lenny: “Onderwijs is onze gezamenlijke passie. Ik weet nog dat je vroeger weleens studenten over de vloer had. Eén keer in de zoveel tijd ging je dan hardlopen met een groep – ‘trimmen’ noemde je dat – en daarna kwamen ze bij ons eten. Van die technische studenten uit Eindhoven, lang haar, grote bril, snorretje. Ik zie ze nog zó voor me.”
Ad: “Ja, dat vond ik belangrijk. Dat je ook een beetje plezier hebt samen. Toen ik het al wat langer deed, werd ik tijdens het hardlopen een keer door drie studenten ingehaald. Een voor een. Ze hadden allemaal een woord op hun rug geplakt. Je. Wordt. Oud. Mooi was dat.”

Met de paplepel ingegoten

Lenny: “Ik denk wel dat jij meer de diepte ingaat met je colleges dan ik. Ik ben meer van het overbrengen van een boodschap; jij hebt de neiging zo veel mogelijk kennis over te brengen. Dat zie ik ook in jouw interactie met mijn kinderen. Dat je dan een vraag krijgt, heel nauwkeurig antwoord geeft en dan nog wat éxtra informatie geeft.”
Ad: “Ik houd van feiten.”
Lenny: “Bij ons thuis aan de keukentafel, vroeger, ging het altijd ergens over. Natuurlijk, we spraken ook over vrienden en familie, maar ook over cultuur, boeken, school, biologie, het nieuws, werk. ‘Je moet niet over mensen praten maar over zaken,’ zei mijn vader altijd. Dat heb ik van hem meegekregen: ik neem niet alles voor zoete koek aan.”
Ad: “Dat is ook wat een wetenschapper doet. Ik had zelfs een microscoop thuis, dan ging ik met jullie van alles onder dat apparaat bekijken.”

Lees het hele interview

Meer lezen over bijzondere ouder-kind relaties?  Lees in de uitgebreide versie van dit interview over wederzijds begrip,  foute keuzes en kritiek in Zin 9.  Je koopt Zin in de winkel of bestelt ‘m gemakkelijk online. En met deze aanbieding lees je nu nog voordeliger!

Tekst: Lisanne van Sadelhoff. Beeld: Merlijn Domernik.