BELEEF DE TIJD VAN JE LEVEN
Het iconische Woodstock-stel

Het iconische Woodstock-stel

Is 50 jaar later nog gelukkig samen

Nick en Bobbi zijn het iconische Woodstock-koppel dat in de Summer of Love – precíes een halve eeuw geleden – op foto werd vastgelegd. In innige omstrengeling, een deken om hen heen geslagen. Nu, vijftig jaar later, zijn ze nog steeds gelukkig samen.

Zij

“Nick was knap met een dikke bos krullen. Maar zijn onweerstaanbare glimlach veroverde mijn hart. Ik wist al snel dat hij iemand was op wie ik blind kon vertrouwen. Toen we op Woodstock waren, zaten we nog middenin die roes van prille verliefdheid. Eigenlijk waren we helemaal niet van plan om naar dat festival te gaan. Maar toen we erover op de radio hoorden, werden we steeds enthousiaster.”

Het liep iets anders dan gepland

“Het was een gekkenhuis op de weg, auto’s waren gestrand, je kon er onmogelijk komen. Nou, toen móesten en zouden we er helemáál heen! Omdat we de omgeving zo goed kenden wisten we met een stel vrienden in hun auto, via sluipweggetjes door hooivelden, greppels en tuinen, tot zes kilometer van het terrein te komen. Het laatste stuk hebben we gelopen. De deken die we op de foto omhebben, vond ik tussen de bergen spullen die bezoekers onderweg hadden achtergelaten. Die kwam ’s nachts goed van pas want we hadden niets bij ons. We waren van plan maar even te blijven. Dat liep anders: het was magisch!”

Alles kwam weer boven

“De muziek was geweldig maar het was vooral de sfeer en alles wat er om ons heen gebeurde wat ik nooit zal vergeten. Achteraf realiseerden we ons pas wat de politieke lading van het festival was. Wij waren geen activisten en ook geen hippies, al zien we er op de foto wel zo uit. Dat was toen gewoon de mode. Heel bijzonder vind ik dat we dit jaar, vijftig jaar na dato, naar Nederland zijn afgereisd om de show Woodstock The Story te zien. We zijn met het gezelschap van Laurens ten Den van Amsterdam tot Os mee on tour geweest. We waren diep ontroerd door de mooie voorstelling, alles kwam weer boven. In de keuken van ons huis in Pine Bush hangt de foto; ik kijk er elke dag naar.”

Het geluk is compleet

“Moeder worden was voor mij het absolute hoogtepunt van ons huwelijk. En dat terwijl ik eigenlijk helemaal geen kinderen wilde! Nick wel. Toen ik 30 was, kwam mijn jongste zus op bezoek met haar pasgeboren baby. Toen ik haar kindje in mijn armen hield, dacht ik: wil ik de rest van mijn leven leven zonder dit ooit zelf mee te maken? Het antwoord was nee, en zes maanden later was ik zwanger. Twee prachtige zonen hebben we gekregen; ze zijn nu 38 en 40. Met kinderen leer je een liefde kennen waarvan je het bestaan niet kunt vermoeden. Nu hebben we bovendien twee fijne schoondochters en vier fantastische kleinkinderen, ons geluk is compleet.”

Geen geld voor de lunch

“We hebben ook moeilijke jaren gekend. Door de crisis begin jaren 80 raakte Nick zijn baan kwijt en konden we met moeite de eindjes aan elkaar knopen. Ik was toen full time moeder, de financiën kwamen helemaal op Nick aan. Soms keerde ik de auto letterlijk binnenstebuiten op zoek naar kleingeld voor de schoollunch van de jongens. Nick deed ontzettend zijn best. Hij nam werkelijk álles aan om geld te verdienen. Werkte op paardenfarms en bij benzinestations. In zo’n situatie kun je elkaar gemakkelijk kwijtraken. Je relatie heeft dan echt geen prioriteit. Ben je eenmaal uit de sores, dan pluk je daar samen weer de vruchten van.”

BEELD: PAUL BARENDREGT

Hij

“Ik zag Bobbi voor het eerst in februari 1969 en dacht: wow! Ik studeerde nog maar werkte om wat bij te verdienen als barman in New York. Bobbi was de vriendin van een van de obers en die vroeg mij of ik een oogje op haar wilde houden. Ik kon mijn ogen niet van haar afhouden, ze was prachtig! Ik ontdekte al snel dat ze niet alleen mooi was maar ook levenslustig, intelligent, geïnteresseerd en ze had een geweldig gevoel voor humor.”

Met dank aan haar domme ex

“Toen haar vriend dat voorjaar zo dom was alleen op vakantie te gaan zonder dat haar te vertellen, heb ik mijn kans gegrepen en haar mee uit gevraagd. We zijn gaan eten. Pizza. Daarna schijnen we een film te hebben gezien maar ik had alleen maar aandacht voor haar. Gelukkig was dat wederzijds en vanaf die eerste date zijn we altijd samen gebleven.”

Janis Joplin als beginnende artiest

“Die zomer hoorden we dat er een groot muziekfestival zou zijn bij Max Yasgur, een veehouder bij Bethel. Er zouden grote beginnende artiesten komen: Joan Baez, Janis Joplin, Joe Cocker, The Who. Het was voor ons eigenlijk te duur en ook nog zestig kilometer bij ons vandaan. Maar iedereen weet inmiddels dat we natuurlijk toch zijn gegaan. En het was onvergetelijk.”

Genoeg aan elkaar

“We hadden alleen het hoognodige bij ons: bier, wijn en elkaar. Het was één groot feest. Zonder ruzies of agressie. We maakten vrienden en genoten van de tentjes, de kampvuren, het zingen en de muziek. We waren ons er toen niet van bewust dat de hele wereld meekeek – laat staan dat een fotograaf ons vereeuwigde. Pas toen de elpee met onze foto op de hoes verscheen, realiseerden we ons dat. De foto is altijd belangrijk gebleven in ons leven. En bij het 20-jarig jubileum van Woodstock begon de media-aandacht pas goed.”

Knokken voor inkomen

“Ons leven is niet altijd over rozen gegaan. Ik heb moeten knokken om goed werk te vinden en toen ik dat eenmaal had, raakte ik door de crisis mijn baan kwijt. We hadden inmiddels twee kinderen en die konden we niet altijd alles geven. Dat was pijnlijk. Maar ik wist dat Bobbi en ik het samen zouden redden. Ik heb een tijdlang al het werk aangenomen dat ik maar kon krijgen om ons gezin te kunnen onderhouden. Ik ken geen teleurstellingen in mijn leven; ik heb wel een droom: dansen met Bobbi op de dag dat onze kleindochter trouwt. Ze is nu 4.”

Lees meer

Meer lezen over het bijzondere liefdesverhaal en het geheim van het goede huwelijk van Bobbi en Nick? Dat kan in de nieuwe Zin! Je vindt Zin in de winkel of bestelt ‘m gemakkelijk online. En met deze aanbieding lees je Zin nu extra voordelig!

Heb of ken jij een bijzondere relatie en wil je ook in Zin? Mail naar redactie@zin.nl.

Tekst: Marion Florusse Beeld: Paul Barendregt. Hollandse Hoogte