Een lach, een traan, de confrontatie met jezelf

Nú in Zin: een interview met Loes Luca over ‘coming of old age’ en haar misschien wel meest ingetogen rol ooit in de film Mi vida.

Zelfreflectie

‘De dingen die we echt willen, laten we uit onze handen glippen…’ Het is een van de uitspraken die Lou Welter (Loes Luca) doet in Mi vida waarbij je als kijker geneigd bent spontaan in de zelfreflectie te schieten: is dat bij mij ook zo? En zo ja, wat ga ik daaraan doen?
Het zijn levenswijze speldenprikjes van regisseur Norbert ter Hall en schrijfster Roos Ouwehand die Mi vida tot méér maken dan een feelgoodmovie. Mi vida laat de struikelblokken en vraagstukken zien waarmee je te maken krijgt als de kinderen uit huis zijn, de schaapjes op het droge staan en de rest van je leven zich als een onontgonnen land voor je uitstrekt.

Teruggeworpen op zichzelf

Loes Luca: “De onzekerheden die Lou Welter meemaakt, kent iedereen, denk ik. Ga maar eens naar een ander land waar je niemand kent en probeer maar eens te communiceren in een taal die je niet beheerst. Het is mooi om te zien hoe Lou daar, teruggeworpen op zichzelf, mee omgaat. Tegelijkertijd zie je hoe fijn het is om in een land te zijn waar niemand weet wat voor rugzak je meedraagt. Je moet jezelf opnieuw uitvinden.”

Kiezen voor jezelf

In de film zie je hoe de gepensioneerde kapster Lou Welter in een klas met jonge studenten en een aanvankelijk strenge juf Andrea zich de Spaanse taal eigen probeert te maken en in de stad Cádiz een thuis probeert te vinden. Ondertussen zie je haar worstelen met de rollen uit haar ‘andere’ leven, waar nog steeds een beroep op haar wordt gedaan. Herkenbare thema’s voor iedereen die ‘in die fase van het leven terechtkomt’ waarin je ‘ineens’ moet bedenken wat je met de rest van je leven gaat doen. Welke dromen jaag je (nog?) na? Hoe geef je invulling aan een leven waarin je – eindelijk – voor jezelf mag kiezen? Regisseur Norbert ter Hall: “Kijk, als je nu nog astronaut wilt worden, dan is dat niet zo realistisch. Maar de meeste dromen zijn toch heel haalbaar als je ze gewoon gaat léven. Je moet gewoon het lef hebben om het te doen.”

En dat is precies waar Mi vida toe aanzet, waarmee de film een soort Thelma & Louise wordt voor iedereen die dat laatste duwtje nodig heeft om eindelijk voor zichzelf te kiezen. Je bent gewaarschuwd!

Lees het hele interview met Loes Luca in Zin 12. Nú in de winkel of bestel dit nummer hier!