‘Onze relatie is altijd gelijkwaardig geweest’

Al bijna zestig jaar kennen ze elkaar, en nog steeds zijn ze niet op elkaar uitgekeken. Gerard zorgde voor Tia en Tia zorgde voor Gerard. In goede én in slechte tijden. En ze moeten er allebei niet aan denken dat de ander er niet meer zou zijn. Ze zijn al 58 jaar samen en trouwden op 23 december 1966, kregen een zoon, Raymond, en een dochter, Madelon, en zijn inmiddels trotse grootouders van zes kleinkinderen.

Hij

“We zaten allebei op dezelfde dansschool, al dansten we in verschillende groepen. We hadden een grote vriendengroep die bijeenkwam in de Tunnelhoek, een gelegenheid waar we frietjes aten, ik met m’n vrienden, zij met haar vriendinnen. Zo kwamen we elkaar her en der tegen. Tijdens een middagje schaatsen op de bosvijver zag ik haar. Ze kon er niks van, viel drie keer op d’r achterwerk. Ik probeerde het haar te leren, maar ze kan het nog steeds niet…”

Verliefdheid

“Ik bracht haar thuis en dan kletsten we eindeloos onder de grote eik voor haar huis. Geen gezoen, geen verliefdheid, we hadden het gewoon gezellig samen. Op een keer kwam haar vader naar buiten en – met zwaar Gronings accent – zei hij: ‘Je kunt maar beter binnenkomen.’ Dat deed ik voortaan, en langzaam groeide onze verliefdheid.”

Hulpeloos

“Een paar jaar geleden heb ik zes bypasses gehad. De hartchirurg zei dat ik zo gezond was, dat ik niet eens naar de recovery hoefde. Maar toch… Hoewel we gezond leven, worden we natuurlijk wel ouder. Zes jaar geleden kreeg Tia borstkanker. Haar borst moest eraf. Het liep goed af, maar je beseft wel dat het ooit eens ophoudt. Ik moet er niet aan denken dat Tia er niet meer is. Zou me hulpeloos voelen. Ik kan niet koken en zou niet weten hoe vaak je een bed verschoont.”

trouwfoto in 1966 in Amersfoort

Zij

“Waar ik voor viel, is dat hij altijd grappen had. We hadden heel veel lol samen. Nog steeds trouwens. Gerard heeft een paar jaar bij ons gewoond, maar op een zeker moment zei ik: ‘Of je gaat terug naar je ouders, of we gaan trouwen.”

Geldzaken

“Gerard liet mij de geldzaken regelen, dat kon ik goed. Toen we op huizenjacht gingen en er onverwacht een beslissing over een huis moest worden genomen, deed ik dat alleen. Gerard werkte veel buiten de stad en was niet bereikbaar. Diezelfde dag verkocht ik ons oude huis. Toen hij ’s avonds thuiskwam zei ik: ‘Ga maar even zitten; vandaag heb ik een huis gekocht en een huis verkocht.’ Hij vond dat ik een goede keuze had gemaakt. Het typeert onze relatie: we vertrouwen op elkaar en onze relatie is altijd gelijkwaardig geweest.”

Genieten

“Hoewel we nog steeds onze eigen vriendenkring hebben en onze eigen activiteiten, gaan we ook vaak samen op stap. Een lange fietstocht en dan ergens wat drinken. Of een dagje Trier of een andere stad… Dat soort dagen voelen als een week vakantie. Nu we ouder worden, komt het steeds vaker voor dat er mensen wegvallen. We beseffen heel goed hoe fijn het is dat we, ondanks dat we het nodige hebben meegemaakt, nog allebei zo gezond zijn. We genieten heel bewust van elkaar, van de kinderen en kleinkinderen.”

Lees het hele verhaal van Tia en Gerard in Zin 13. Nu in de winkel of bestel hem hier. Ook in Zin? Heb of ken je een bijzondere relatie? Mail naar redactie@zin.nl

Tekst: Margreet Botter. Beeld: Hester Doove. Visagie: Elsa de Jong