‘Hoe slechter het gaat, hoe meer we van elkaar houden’

Het was geen liefde op het eerste gezicht toen Alice (1967) en Ari (1964) elkaar ontmoetten. Maar toen het eenmaal raak was, was het ook goed raak. Bijna 30 jaar later zijn ze nog altijd het liefst elke dag bij elkaar. Samen runnen ze een tweedehandswinkel in de Jordaan.

HIJ

“In 1990 verhuisde ik van Schiermonnikoog naar Amsterdam en ging aan de slag bij het Galaxy Hotel. Bij de eerste vergadering ontmoette ik Alice; ik vond haar niet leuk. Ze had een mantelpakje aan, was echt zo’n tuut-tuut-tuut-dametje. Ik was het tegenovergestelde: een jongen met scheuren in z’n spijkerbroek, puntlaarzen en ik reed in een grote, ouwe Amerikaan. Langzaamaan veranderde mijn indruk van haar. Op een avond nam ik haar dienst over en zaten we naast elkaar de kassa te tellen. Toen mijn knie tegen haar knie kwam, knalde het in één keer: we waren verliefd, gingen binnen een week samenwonen en zijn sindsdien altijd samen geweest.”

Eén persoon

“We zijn echt stapelgek op elkaar maar ook heel verschillend. Zij is wat pittiger, een lief krengetje, terwijl ik me nergens druk over maak. Dat was heftig in het begin; we hadden knallende ruzies. Maar we houden zoveel van elkaar dat we de verschillen hebben overwonnen. We zijn nu eigenlijk één persoon geworden. ‘In mijn lichaam heeft ze plaats gemaakt voor twee,’ zingt Frans Halsema in Voor haar. Dat is ons liedje, het is ons op het lijf geschreven.”

Trouwen

“Dat we geen kinderen hebben gekregen, liep automatisch zo. En als je alles kwijtraakt, begin je makkelijker opnieuw zonder kinderen. Trouwen vind ik flauwekul. We houden van elkaar, waarom zouden we ook getrouwd moeten zijn? Het ‘houden van’ wordt niet minder. Als Alice een dag weg is, mis ik haar al. We hebben geen doorsnee leven. We hebben veel contacten, het is altijd gezellig. We zitten vaak ’s avonds buiten aan tafel, dan komen de buren eten en nemen ze een wijntje mee. We zitten in de mooiste straat van Amsterdam, dit is echt onze plek. We hebben onze rust gevonden. Ik ben wel klaar met verhuizen en nieuwe avonturen. Twijfels over ons heb ik nooit gehad. Ik heb altijd geweten dat we samen oud worden. Alice zegt altijd: aan het eind van ons leven gaan we samen in een bootje liggen en drijven we zo af met z’n tweetjes.”

Eerste vakantie op Schiermonnikoog in 1990

ZIJ

“In het begin vonden we elkaar niet echt leuk. Hij had een spijkerbroek met gaten en cowboylaarzen; ik dacht: oooh, wat een type. Hij deed een beetje populair. Pas later kwam ik erachter dat hij helemaal niet zo was. Tijdens de overdracht op het werk sloeg de vonk over. Later zijn we steeds meer naar elkaar toe gegroeid. We woonden op het Rembrandtplein en hadden best snel een vaste vriendenkring. Er bleven vaak vrienden slapen na het stappen of uit het buitenland die dan een week bleven. Ik zou er nu niet meer aan moeten denken om daar te wonen, toen was het heel leuk. Het was spannend om naar Hongarije te gaan maar in korte tijd leerden we veel mensen kennen. Dat zit ook wel in onze aard: je snel aanpassen. Hoewel het uiteindelijk is misgegaan denk ik toch vooral terug aan de leuke tijd die we er hadden. Als er iets moeilijks gebeurt ben ik heel praktisch. Denk ik: hoe gaan we dit oplossen? Maar ik ben niet zo optimistisch als Ari, die ziet nooit problemen, dat is heel fijn. We hebben veel steun aan elkaar, dat is altijd zo geweest. Moeilijke momenten zorgen ook niet voor spanningen tussen ons, juist dan beseffen we dat we onze krachten moeten bundelen.”

Gewoon doen

“Ari heeft veel humor, is een origineel persoon. Er zit absoluut geen kwaad in hem, hij is altijd positief en heeft het beste met iedereen voor. Dat is ook een beetje zijn makke: doordat hij altijd in anderen vertrouwen heeft is hij een paar keer flink teleurgesteld. Ari is spontaan, denkt niet lang na over dingen: gewoon gaan en doen. Soms kan hij daardoor wel iets meer zijn zin doordrijven. Als hij eenmaal iets in zijn hoofd heeft, wil hij dat ook doen. Dan zeg ik bijvoorbeeld dat we even wat minder moeten inkopen omdat de winkel nu wel erg vol staat en staat er toch weer iets voor de deur. Ook in het huishouden gaat het allemaal niet van harte maar daarover maak ik me al heel lang niet meer druk. Niet zo interessant om daar ruzie over te maken.”

Bevoorrecht

“Zelf zit ik niet op Facebook, Ari wel, daar komen af en toe herinneringen voorbij van eerdere jaren. Ik besef dan hoe gelukkig ik ben dat ik kan doen wat ik leuk vind en dat we dat samen kunnen doen. Zoals samen naar Hongarije gaan, dertig uur met elkaar in de auto zitten en dan lekker met z’n tweeën naar de markt. Ik voel me echt bevoorrecht.”

Het hele liefdesverhaal van Ari en Alice staat in Zin 1. Bestel dit nummer online.

Tekst: Anna Deems. Beeld: Hester Doove. Haar & make-up: Elsa de Jong
Ook in Zin? Heb of ken je een bijzondere relatie? Mail naar redactie@zin.nl