Hanneke betrapt zich op een nieuw gevoel van gêne

de online-pakjes-aankoop-schaamte

Zin 31 januari 2020

Een nieuwe column van Hanneke Groenteman: ‘Ik schaam me al om dit op te schrijven!’

Schaamtes

Door de jaren heen heb ik een rijk pakket aan schaamtes opgebouwd. Als klein kind schaamde ik me dat ik, ondergedoken bij vreemde mensen, er zo anders uitzag dan zij. Een witblond ‘zusje’ noemde mij ooit ‘een neger met een snor’. Ik was toen 5 – maar anders. Ik had geen snor maar ik schaamde me dood.
Later, op mijn 13de, werd ik verliefd op Audrey Hepburn (Roman Holiday). Heel slecht idee: ik was vergeleken bij haar natuurlijk moddervet en daar schaamde ik me voor. Begin van een lange reeks diëten met bijpassende mislukkingen en gevoelens van schaamte. Loser! Laat maar zitten. Oud verhaal. En dan is er nu de schaamte in het politiek-correcte spectrum. Schaamte over je benzineauto, je bonuskaart, je luxeleven, over vliegen en verspilling en dat je daar niet genoeg tegen doet. Open deuren, lekker open laten staan. En nu betrap ik me op een nieuw gevoel van gêne: de online-pakjes-aankoop-schaamte. Die gaat zo.

Gratis spelletjes

Ik speel nogal eens een suf spelletje op mijn telefoon. Een soort patience, stompzinnig en lichtelijk verslavend. Ik dood er tijd mee die ik eigenlijk niet heb. Het is een gratis spelletje, dus je moet altijd eerst door rijen advertenties heen. Voor niks gaat alleen de zon op. Reclames voor puzzels, of lelijke kleren, of superhandige bh’s (met voorsluiting, ook als je geen borstvoeding geeft), of een soort schoensmeer dat totaal gescheurd leer op je bank in een handomdraai heel en glanzend nieuw maakt. Het erge is dat ik – zo ’s nachts alleen met mijn iPad – regelmatig verleid word om zoiets ook echt te bestellen. Tiktiktik, besteld, betaald en door. Ik schaam me al om dit op te schrijven!

Onbewaakt moment

Zo heb ik vele weken geleden in zo’n onbewaakt moment een ‘riante kunstlederen opbergmap voor al uw snoeren en opladers’ besteld. Vorige week werd eindelijk (niet de volgende werkdag) die riante map voor al mijn snoeren en opladers bezorgd. Ik was niet thuis. Dus de Grote Vervuilende Bezorgauto gaf het pak af bij de buren (schaamte dat ik ze weer lastigval). De riante map bleek een klein dun vod in een idioot grote doos waar hooguit drie snoertjes en één stekkertje in konden. En waar kwam dit stuk bedrog vandaan? Van – ik schrijf letterlijk het etiket over: Yang Jinhua, NO 110 ZhuShanRoad ShanxjaHu Town, Zi ejang Province, ZNuJishi. ShaoXng8n ZHEJIANG 311804 CHINA. Wat is er allemaal overhoop gehaald omdat ik me in mijn zombiestaat online heb laten beetnemen? Voor welke habbekrats hebben mensen hiervoor gewerkt? In wat voor deprimerende fabrieken en hoe ver van mijn huis? Hoeveel vervuiling is hiermee gemoeid? Wat betekent dit voor mijn voetafdruk op aarde? Ik schaam me diep.

Hanneke Groenteman (1939) is programmamaker, journalist en schrijver. In Zin schrijft ze over waar een vrouw in deze levensfase tegenaan loopt. En wat ze daarvan vindt.