‘Aan schrijven ontleen ik mijn identiteit’

Hij staat aan de vooravond van een 40-jarig jubileum als schrijver en heeft opnieuw een prachtige, ontroerende roman geschreven. Een gesprek met Thomas Verbogt over zijn passie voor schrijven en de zoektocht naar een eigen stem.

Hoe begin je aan een nieuwe roman?

“In de voorbereiding begint het boek. Dat is voor mij een ongelooflijke belangrijke, aangename en spannende periode. Zoals altijd probeer ik eerst het onderwerp te vangen. Dat vergt zeker een jaar van erover denken, eromheen lopen en af en toe iets noteren. Dat is mijn manier om het boek eigen te maken. Op een gegeven moment heb ik er zo lang op zitten broeden dat het eruit moet. Dan ga ik daar met een grote mate van intensiteit aan schrijven en wil ik dat het boek ook een innerlijk avontuur voor mij wordt. Daarmee verbaas en vervul ik mezelf ook.”

Fotograaf: Quintalle Nix

Nooit bang dat het ooit uitblijft?

“Nee. Ik ben niet bang voor de droge bron. Er zit nog zoveel in mijn hoofd. Dat komt ook omdat ik heel erg schrijvend leef. Aan schrijven ontleen ik mijn identiteit. Het is alles voor me en geeft mij enorm veel dynamiek. Ik schrijf elke dag een column voor De Gelderlander, de krant van mijn geboortestreek. Dat is het eerste wat ik op een dag doe en daar verheug ik me elke ochtend op. Als ik ’s morgens in mijn werkkamer kom, zet ik altijd De Vier jaargetijden van Vivaldi op. Ik wil klaar zijn als het winter wordt. Lukt dat niet, dan is de column meestal niet geslaagd en kan ik beter opnieuw beginnen. Wanneer eenmaal de motor draait, kan ik ook verder met mijn boek.”

Wanneer vond je je eigen stem?

“In de eerste fase van mijn schrijverschap was ik erg op zoek naar mijn eigen ritme en sound. Die vond ik met mijn roman Zomerval. Ik schreef dat boek zoals ik een film wilde zien en dat was hoe ik het wilde. De laatste acht jaar durf ik ook steeds meer autobiografisch te zijn. Voorheen verschool ik me achter de hoofdpersoon terwijl ik de laatste jaren steeds meer met hem samenval. Ik kan putten uit een rugzak vol ervaringen en herinneringen. Voor een deel zijn die echt gebeurd, maar ik kantel ook dingen en verzin er wat bij. Soms weet ik zelf niet meer hoeveel procent autobiografisch is. Werkelijkheid en fantasie gaan in elkaar over. Dat heeft alles te maken met de manier waarop ik leef, mijn schrijvend leven.”

Het nieuwe boek van Thomas Verbogt heet Als je de stilte ziet (Nieuw Amsterdam, € 20,99).

Tekst: Margriet de Groot