Hoe wordt mijn zoon weer actief?

Katja weet niet hoe ze haar zoon kan helpen. Ze vraagt hoogleraar klinische psychologie Willem van der Does (1960) om advies.

Van die bank af

Ik zie met lede ogen aan hoe mijn zoon van bijna 30 zijn tijd verdoet en zijn talent vermorst. Hij heeft eerst eindeloos gestudeerd – ruim zeven jaar, je zou niet denken dat het nog kon. Hij is duidelijk niet op zijn plek in zijn baan. Hij kan echt goed schilderen maar raakt geen penseel meer aan. Zijn partner is nogal een angstig type dat hem niet stimuleert. Ik ben bang dat hij onzeker is geworden van het turbulente gezinsleven waarin hij de eerste vijftien jaar is opgegroeid. Hij zegt zelf dat hij een piekeraar is maar ‘niet ontevreden’ en hij vindt het niet nodig om hulp te zoeken. Ik voel me er schuldig over. Hoe krijg ik hem actiever of bij iemand die hem gaat helpen?
Katja

Beste Katja,

Een vraag met meerdere lagen: hoe krijg je hem aan de gang en wat doe je aan je schuldgevoel? Wat dat eerste betreft: hij is bijna 30. Een heel leven nog voor zich maar ook te oud om zich nog veel aan te trekken van adviezen van zijn moeder. Moeilijk te beoordelen zonder hem gesproken te hebben. Wellicht is zowel zijn zelfvertrouwen als jouw schuldgevoel er het meeste bij gebaat als jij meer vertrouwen in hem gaat uitstralen. Bij elk advies dat je hem geeft, hoe goedbedoeld ook, komt ook de boodschap mee dat hij niet goed genoeg is.

Wat vind jij?

Heb jij dezelfde ervaring als Katja? Weet jij een oplossing? Wij horen het graag.

Prangende vraag? Mail hem naar redactie@zin.nl o.v.v. ‘Dr. Does’. Meer vragen staan in Zin 8. Nu in de winkel of bestel dit nummer online.