‘Elke maaltijd is een nieuwe kans’

Zelfbenoemd ‘thuiskok’ Nigella Lawson (1960) is iemand die minder verstand heeft van koken dan van lekker eten. Zegt ze zelf. Vergeleken bij veel andere kookboeken zijn de recepten in die van haar over het algemeen prima te doen. En gaan ze vooral om het plezier in eten: geníet ervan! Zo ook die in haar nieuwste kookboek: Koken, eten, leven – meteen haar levensmotto. In Zin delen we alvast drie recepten. Ook maak je kans op een gratis exemplaar.

Een fragment

Als kind lustte ze niks. Toch debuteert journalist Nigella Lawson (1960), dochter van een Britse oud-minister van Financiën onder Thatcher, in 1998 met een kookboek: How toe at. Al meteen vanaf dat debuut presenteert ze zich als thuiskok: iemand die vooral houdt van lekker eten en (ingewikkeld) koken daaraan ondergeschikt maakt. Haar boodschap is al die jaren en tig kookboeken later onveranderd gebleven: ze eet wat ze wil en geniet daarvan. In haar nieuwste kookboek Koken, eten., leven legt ze uit welke rol koken en eten in haar leven speelt.

Gedachteloos koken

‘Als koken goed uitvoerbaar en zelfs leuk wil zijn, moet het zijn gebaseerd op zowel structuur als spontaniteit (net als het leven trouwens). Iedereen heeft een kader nodig, maar we moeten ook weten wanneer we vrijelijk onze gang kunnen gaan. En dat leer je al doende. Klinkt herhaling saai? Wees gerust. Ik bedoel niet dat je week in week uit dezelfde recepten moet maken (hoewel je met alle stress van het dagelijks leven gemakkelijk in die sleur vervalt). Ik bedoel dat het koken zelf berust op veel telkens herhaalde handelingen die ons bij elkaar handigheid in de keuken geven en helpen dat instinct te ontwikkelen dat maar al te vaak wordt gezien als een aangeboren gave. Juist die vele gedachteloos herhaalde alledaagse handelingen waaruit koken bestaat, maken het voor veel mensen tot een middel om stoom af te blazen. Ik heb al vaak geprobeerd te mediteren en niet altijd met succes; koken is voor mij misschien wel de meest geëigende meditatievorm. De routinematige activiteit van schillen, hakken en roeren kan een drukke geest heerlijk tot rust te brengen.

Stel je zintuigen voorop

Er zijn veel keukenactiviteiten waar we tegen opzien, niet omdat ze moeilijk zijn maar omdat ze eentonig zijn (zoals twee kilo aardappels schillen). Maar juist die werken bevrijdend en ontspannend of stressverlagend. Natuurlijk schil je aardappels niet echt gedachteloos maar je hoeft er niet superalert bij te zijn, tenzij je het nooit eerder hebt gedaan. Je kunt er helemaal in opgaan. En als iemand die hopeloos onrustig is, word ik heerlijk kalm van de vele noodzakelijke simpele keukenrituelen waarmee koken gepaard gaat. Er is net genoeg focus nodig om dat drukke gekwebbel in mijn hoofd tot bedaren te brengen. Omdat je iets doet wat zo vertrouwd is en wat je zo vaak herhaalt, hoef je niet scherp na te denken maar kun je je zintuigen (tast- en reukzin, gezicht en gehoor) de overhand laten krijgen over je verstand. In feite moet je leren om altijd als je kookt je zintuigen voorop te stellen: uien die karamelliseren in een pan gaan een ander geluid maken en een cake in de oven gaat ineens ruiken als een versgebakken exemplaar. Het vergt oefening om te vertrouwen op je zintuigen, maar daar komt koken in wezen op neer: een oefening, zoals yoga een oefening is en geen prestatie. Niet dat het een keuken altijd per se ‘zen’ moet zijn, maar hij kan een wijkplaats zijn voor een zenuwachtige ziel.
Fragment uit: Koken, eten, leven (Atlas Contact, 2020)

Duik zelf de keuken in!

In de nieuwe Zin deelt Nigella alvast 3 heerlijke recepten. Wat dacht je van: pittig gekruide bulgur met geroosterde groenten, pasta met venusschelpen en zoete pavlova? En Nicolaas Klei serveert er natuurlijk weer passende wijn bij. Ook geven we 15 exemplaren van Koken, eten, leven weg. Via onze winpagina maak je kans!

Foto boven Nigella: Getty Images