BELEEF DE TIJD VAN JE LEVEN
Maak kans op de nieuwe Nicci French

Maak kans op de nieuwe Nicci French

‘Wie niet horen wil’ zit vol onderhuidse spanning...

Goed nieuws! Het Britse echtpaar Nicci Gerrard en Sean French heeft een nieuwe psychologische thriller geschreven. Hun nieuwste werk heet Wie niet horen wil en gaat over Tess en haar dochtertje Poppy van drie jaar.

Wat is er met Poppy?

Haar ex-vriend Jason is inmiddels getrouwd en na een logeerpartij bij haar vader maakt Poppy een tekening waarop een figuur te zien is die van een toren valt. Ook gaat haar dochter zich vreemd gedragen, ze gebruikt scheldwoorden, bijt andere kinderen en plast weer in bed. Hierdoor raakt Tess ervan overtuigd dat Poppy getuige is geweest van een misdrijf. Ze stapt naar de politie en spreekt met rechercheur Kelly Jordan over haar vermoedens. Lees hieronder hoe dat verloopt:

Leesfragment: bij de politie

‘U komt dus een misdrijf aangeven,’ zei ze.
Het begon nu al ingewikkeld te voelen. ‘Ik denk dat er mogelijk een misdrijf is gepleegd.’
Jordan keek bedenkelijk. ‘Dat begrijp ik niet.’
Ik haalde diep adem en stak van wal. Ik haalde Poppy’s zwarte
krijttekening uit mijn tas en liet hem zien. Ik somde Poppy’s
gedragingen en uitlatingen op. Ik vertelde over ons bezoek aan
de psychiater. Ik ging me steeds meer opgelaten voelen. Toen
ik klaar was viel er een lange stilte.
‘Als u mij was,’ zei ze na een tijdje, ‘wat zou u dan doen?’
‘Dat weet ik niet.’ Ook al wist ik dat uiteraard wel. ‘U bent
rechercheur. U weet hoe dit soort dingen moeten worden aangepakt.’
te doen?’
‘Een onderzoek in te stellen.’
‘Waarnaar?’ Jordan wachtte af. In tegenstelling tot mij was
ze kennelijk niet bang voor ongemakkelijke stiltes. Zelf had ik
altijd de neiging om die op te vullen.
‘Ik kom niet echt een misdrijf aangeven, omdat ik niet weet
wat het misdrijf is. Ik zei al dat u me vast voor gek zou verklaren.
Maar ik denk dat mijn dochter iets ergs heeft gezien. Een
kind van drie kan moeilijk een misdrijf aangeven, maar volgens
mij is dat wel wat ze, op haar eigen manier, heeft gedaan
met die tekening en met wat ze tegen me zei.’
‘En waar is dat misdrijf dan gepleegd?’
‘Dat weet ik niet.’
‘Wie is het slachtoffer?’
‘U kunt die vragen wel blijven stellen. Ik weet het niet.’
‘Is er iemand die u verdenkt?’
‘Ik wil niemand beschuldigen zonder bewijs.’
‘U wist vast dat ik dit ging vragen: verdenkt u uw ex-man?’
‘Eh, ex-partner. We waren niet getrouwd. Niet dat het wat
uitmaakt. En het antwoord is…’ Ik zweeg even omdat ik niet
wist wat ik wilde zeggen. Ik wilde serieus worden genomen,
en zag wel in dat hoe welwillend de rechercheur ook was, ook
zij me zou vertellen dat ik beter naar huis kon gaan om te kalmeren. ‘Nee. Dat doe ik niet. Ik bedoel, natuurlijk niet. Het is
een goede man.’ Een fractie van een seconde aarzelde ik – was
Jason echt góéd? Charmant, ja. Energiek, zeker. Interessant,
absoluut. Maar goed? ‘Het is een van de meest betrouwbare
mensen die ik ken,’ zei ik, te empathisch. ‘Als hij zegt dat hij
iets doet, dan doet hij het ook.’
‘Dus wie dan?’
‘Wat bedoelt u?’
‘Wie verdenkt u dan?’
‘Niemand. Ik ben hier niet om met mijn vinger te wijzen. Ik
ben hier omdat ik denk dat Poppy iets gezien heeft en u moet
uitzoeken wat dat is.’

Nicci FrenchLees & Win

Dan besluit Tess zelf op onderzoek te gaan… Ben je benieuwd hoe dit afloopt? Wij mogen 5 exemplaren van Wie niet horen wil verloten. Laat hieronder een reactie achter om kans te maken. Winnaars hebben inmiddels bericht gekregen.