‘Nieuwsgierigheid is misschien wel mijn grootste drijfveer in het leven’

Herman van Veen (1945) is een ras-optimist die nooit ouder lijkt te worden en alles behalve stilstaat. Hij lééft. Volop! Deze zomer verschijnt de lp Dat kun je wel zien dat is hij met alvast vier liedjes. Later dit jaar volgt een volledige cd en een boek: als een scheurkalender met blaadjes uit zijn leven.

Hoe beleeft u deze tijd waarin corona overheerst en optredens geen vanzelfsprekendheid meer zijn?

“Telkens dacht ik: volgende maand mogen we wel weer. Het zal zo’n vaart niet lopen, maar het liep zo’n vaart. Door de pandemie konden wij een jaar niet spelen. Hoe langer het duurde, hoe onrustiger ik werd. Heb mijn hersenen telkens moeten uitleggen dat het even niet kon en nog even niet en weer even niet. Ze weigerden het na vijftig jaar wél spelen te begrijpen. Heb toen besloten zonder publiek te gaan spelen. Dit tot grote opluchting van mijn grijze cellen.
Dat niet meer optreden in coronatijd laat zich een beetje vergelijken met een gedwongen pensioen, iets waaraan ik beslist niet moet denken… Abrupt stoppen met werken is riskant. Je moet oefenen in het met pensioen gaan. Als er internationale sportwedstrijden op grote hoogte worden georganiseerd gaan sporters vooraf op hoogtestage om hun lichaam als het ware op de hoogte te brengen. Door een lagere luchtdruk daar heb je een verminderde zuurstofopname, daar moet je tussen de Edelweiss al oefenend aan leren wennen. In mijn optiek geldt dat ook voor het met pensioen gaan. Veel mensen die ik ooit kende hadden dat niet geoefend. Ze stopten van de een op de andere dag zonder remweg met werken. Ik denk dat dat gevaarlijk is en wijs dat je, zeg vanaf je 60ste, begint met pensioenstages zodat je op het moment suprême afgetraind kunt beginnen aan de welverdiende oude dagen.”

Er hangt een soort van Summer of love in de lucht. Een tijd van belofte, eentje waarin alles beter wordt.

“Als je het mij vraagt, geloof ik er niet in dat alles beter wordt. Anders wellicht. Hopelijk transparanter. Als we de oorzaak van deze pandemie niet aanpakken, zullen we moeten blijven vaccineren. Ontstaat er een vaccinatie-industrie zoals na 9/11 een bewakingsindustrie is ontstaan. Pandemieën zijn van alle tijden. Opmerkelijk, vind ik, dat onze samenleving dat structureel vergeten lijkt te zijn, wij niet genoeg paraat waren. Inmiddels ben ik ook geprikt. Dus ik voel al wel wat meer vrijheid. Fijn als de normale dingen straks weer kunnen, daar verheug ik me op. Deze zomer komt er eerst een lp uit – rechtstreeks van de naald op de plaat gegroefd – met vier van mijn liedjes. Later dit jaar presenteer ik de volledige cd én een gelijknamig boek: Dat kun je wel zien dat is hij. Het is een soort scheurkalender met blaadjes uit mijn leven.”

Meer Herman

Wij spaken Herman ook nog over fit blijven en het gemis van zijn ouders. Lees de rest van het interview in Zin 7. Dit nummer ligt nu in de winkel of bestel je hier eenvoudig online.

Tekst: Jolanda Hofland. Foto boven: Daniel Cohen/Lumen Photo