‘Lekker in het zonnetje, dacht ik…’

Een nieuwe column van cabaretière Katinka Polderman: ‘In de bedden van ons ‘chalet’ werden we elke dag iets uitgeputter wakker dan we er de avond ervoor in waren gegaan.’

Chalet?

Een stacaravannetje van 35 vierkante meter noemen ze tegenwoordig een ‘chalet’ en het ‘chalet’ op de Zeeuwse camping dat we hadden gehuurd was zespersoons, want er stond voor zes personen aan meubels in. Aan de eettafel stonden zes stoelen, waarvan er twee de weg naar het keukenblokje versperden en twee de weg naar de slaapkamertjes. Ook waren er vijf zitplaatsen op de bank en een losse fauteuil, die we meteen versleepten naar het kamertje waar de baby zou slapen. Op het ene bed stapelden we twee matrassen en de fauteuil, op het andere – nu matrasloze – bed zetten we ons campingbedje. Paste precies.

Uitgeput wakker

In de bedden die op de slaapkamertjes stonden, werden we elke dag iets uitgeputter wakker dan we er de avond ervoor in waren gegaan. Maar goed, dacht ik. Het is zomer, het is vakantie, dus wat geeft het? Wat doe je anders in zo’n huisje, dacht ik, dan slapen en zo nu en dan koffiezetten? Die prijzen zijn al zo bespottelijk, dacht ik. Dus we kunnen nu wel duizenden euro’s besteden aan een groter en luxer huisje, dacht ik, maar als we toch alleen maar op het strand en in de tuin zitten is dat gewoon zonde van het geld. En wat heb je nou eigenlijk helemaal nodig voor een weekje, dacht ik. Lekker in het zonnetje, dacht ik. En zo dacht ik nog wel meer, vooral dingen waaruit blijkt dat ik een onverbeterlijke positivo ben. Iemand van de rooskleurige scenario’s, iemand die bij een olieramp staat te ooo-en aaa-en omdat ze zulke mooie regenbogen in de plassen ziet. Je zou het ook naïef kunnen noemen, maar dat vind ik zelf zo negatief klinken.

Positieve punten

Om met de kennis van nu toch wat positieve punten van onze vakantie te noemen:

• Het drainagesysteem van de camping was tiptop in orde, vijf sterren. Het mag een prestatie genoemd worden dat de liters regenwater die in onze vakantie vielen zonder problemen zijn afgevoerd c.q. weggesijpeld.
• Een woeste zee is eigenlijk veel mooier dan een kalme en als het te koud is om in zee te zwemmen heb je ook geen last van die enorme hoeveelheid kwallen die bij de windrichting van onze vakantieweek hoorden.
• Een keukentje dat te klein is om in te koken is een ontiegelijk goed excuus om gewoon elke dag kibbeling te halen.
• Als je een dag eerder naar huis gaat, zoals wij, kun je op je gemakje inpakken en vegen in plaats van snauwend en stressend te proberen alles voor tien uur ’s ochtends op orde te hebben.

Het laatste positieve punt van deze vakantie kwam bij thuiskomst. Het hele gezin was verrukt: wat hebben we toch een heerlijk ruim, licht huis, met al onze spulletjes precies op de plek waar we ze verwachten. Fantastisch! En de ochtend na thuiskomst juichten we nog even door: zulk lekker weer was het plots! Na regen komt zonneschijn – nou inderdaad: zomaar ineens was het dertig graden! Jammer dat ons huis zo ver van het strand staat.

Katinka Polderman (1981) is cabaretier. Ze woont in Den Bosch met haar man Peter, zonen Bram (5) en Koen (0) en poes Beertje. Haar dagen vult ze met schrijven, tekenen, Lego en boeken. Het liefst dwaalt ze door onbekende Nederlandse provinciesteden en plaatselijke boekhandels.

Nooit meer een column van Katinka missen? Met deze aanbieding lees je Zin wel erg voordelig.