‘Als ik naar mijn vlinder kijk, voel ik mijn kleinzoon dichtbij’

Achter elke tatoeage zit een verhaal

Zin 25 december 2021

De tatoeage van rapporteur bij de reclassering Anneke (1965) heeft een grote emotionele waarde voor haar. Op de dag voordat ze haar 2-jarige kleinzoon Levi verloor, werd ze bezocht door een prachtige oranje vlinder. Daarna zag ze hem nog een keer en dat kon volgens Anneke geen toeval zijn.

Onverwachts oma

“Omdat ik het te privé vind wat er precies is gebeurd, kan ik er niet te veel op ingaan maar laat ik het zo zeggen: een van mijn dochters is niet vrijwillig zwanger geworden. Ze had niet eens door dat ze een kindje droeg. Ze bleek zelfs al zover te zijn, dat een abortus niet meer mogelijk was. Ik was in alle staten en had geen idee wat we moesten doen. Totdat mijn dochter aangaf dat ze haar kindje wilde houden. Ze had hem op de echo in de abortuskliniek gezien en was meteen verliefd op hem. Hoe moeilijk het ook was, ik besloot er samen met haar voor te gaan. Van de vader was geen spoor te bekennen maar ik zou haar helpen om voor dit kindje te zorgen.

Geen kans

Op 20 mei 2017 werd Levi geboren. Een piepklein kindje waar ik direct heel veel van hield. Helaas heeft hij nooit een eerlijke kans gehad. De kinderarts zag al snel iets afwijkends aan hem en Levi bleek een defect in zijn DNA te hebben. De artsen gaven hem niet lang. Toch deden we alles wat we voor hem konden doen. Ruim twee jaar later overleed hij, op 27 juli 2019. Ik vond hem ’s ochtends in zijn bedje, zijn mond was blauw aangelopen. In paniek belde ik 112, maar helaas mocht hulp niet meer baten. Levi was al overleden en zijn kinderarts vertelde later dat Levi tijdens zijn slaap waarschijnlijk zo’n grote epileptische aanval had gekregen, dat hij er niet meer uit was gekomen. Het verdriet was enorm.

Afscheid

Op de dag van Levi’s begrafenis vloog er opeens een grote oranje vlinder door ons huis. Plotseling moest ik denken aan de dag voor Levi’s overlijden. Er had toen ook een prachtige oranje vlinder op mijn schouder gezeten. Dat vond ik zo bijzonder, zoiets had ik nog nooit meegemaakt.
Na wat rondjes te hebben gevlogen, vloog de vlinder via het raam ons huis weer uit. Ineens kreeg ik zo’n warm gevoel. Ik kan het niet helemaal uitleggen maar ik geloof echt dat die vlinder geen toeval was. Ik denk dat het Levi was die afscheid kwam nemen. Vandaar dat ik ook een vlinder op mijn arm heb laten tatoeëren. Ik mis Levi enorm maar als ik naar mijn tattoo kijk, voel ik hem dichtbij. Zo is Levi voor altijd een beetje bij me.”