‘Iedereen verdient een tweede kans. Daar doe ik het voor’

Erwin maakt met zijn beroep hét verschil in de maatschappij

Zin 9 januari 2022

Werken met passie. Dat is wat Elisa, Erwin, Petra en John elke dag doen. Ze houden niet alleen ontzettend veel van hun baan, maar maken met hun beroep ook hét verschil in de maatschappij. Het verhaal van interventie- en herstelcoach Erwin (1970). Hij werkt in de verslavingszorg. Doordat hij zelf jarenlang verslaafd is geweest, begrijpt hij zijn cliënten als geen ander.

Afkicken

“Ik zeg altijd: er is geen grotere junk geweest dan ik. In mijn werk vind ik het belangrijk om hier open over te zijn, want dat wekt vertrouwen. Een verslaving is er nooit zomaar. Meestal gaan daar jaren aan vooraf. Zo is het bij mij ook gegaan. Ik was getrouwd, had een gezin en werkte hard als transportleider. Doordat ik veel werkte en daar ook een beetje in vluchtte, eindigde mijn huwelijk in 2010 in een scheiding. De kinderen gingen bij mijn ex wonen en ja, toen vond ik mezelf zielig. Ik beloonde mezelf met cocaïne en drank en raakte er al snel aan verslaafd. Zes jaar later bereikte ik mijn dieptepunt. Mijn vriendin Paulien – zelf ook verslaafd, dus het was lang leve de lol bij ons thuis – schopte mij de deur uit omdat ze wilde afkicken. Gelukkig kon ik tijdelijk bij mijn moeder terecht, maar dan wel op één voorwaarde: dat ik ook zou afkicken. Tja, toen moest ik wel.

Schrijnend

Inmiddels werk ik als interventie- en herstelcoach én begeleider dagbesteding maatschappelijke opvang voor dak- en thuislozen. Deze combinatie vind ik zelf erg fijn, omdat ik me zo met allerlei verslavingswerkgebieden kan bezighouden. De dingen die ik op de werkvloer meemaak, zijn vaak heel schrijnend. Sommige mensen willen bijvoorbeeld wel van hun verslaving af, maar weten niet hoe. Het komt wel eens voor dat iemand heel erg boos wordt op mij, maar ik zeg dan altijd dat ik alles doe uit liefde. En dat meen ik oprecht. Ik was zelf zo heftig verslaafd dat ik nog net niet mijn kinderen en moeder verkocht om aan mijn middelen te komen. Ik begrijp mijn cliënten dus volledig, maar de oplossing voor hun problemen begint bij clean worden.

Tweede kans

Omdat je als verslaafde altijd verslaafd bíijft, ga ik elke week minimaal één tot twee keer naar een meeting. Hier ontmoet ik vaak mensen die ik heb mogen ondersteunen en het is zo mooi om te zien hoe goed zij het nog steeds doen. Laatst was ik met Paulien – we zijn nog steeds bij elkaar en zij werkt ook in de verslavingszorg – zelfs bij een ex-cliënt op kraambezoek. Hij was voor het eerst vader geworden en omdat ik wist van hoe ver hij was gekomen, was ik zó trots op hem. Iedereen verdient een tweede kans en dankzij hem besefte ik dat nog eens extra. Dit is waar ik het werk voor doe!”