‘Ik ben zelf vijftig jaar getrouwd, ik heb geluk gehad’’

Nelleke Noordervliet (1945) schreef dit keer geen historische roman maar een hedendaagse, sprankelende en geestige roman over een voorzichtig opbloeiende liefde in coronatijd tussen twee complexe veertigers, die allebei worstelen met oude trauma’s.

Over de liefde

“Deze roman gaat echt over liefde en hoe dat mensen opeens bij de keel kan grijpen. Vooral als je wat ouder bent en volgens een vast patroon leeft, kan de liefde je van je sokken blazen. Dat is angstaanjagend omdat je niet de greep op je leven wilt verliezen ten gunste van een liefde waarvan je niet weet waar hij gaat eindigen. Hoe kun je jezelf overgeven aan een ander zonder jezelf te verliezen? Als je jong bent, doe je dat gedachteloos. Als je ouder wordt, gaat er meer tellen en is liefde niet zomaar een zonnig verschijnsel dat je leven kleur geeft. Ik ben zelf vijftig jaar getrouwd, ik heb geluk gehad.”

Is deze roman ontstaan tijdens de coronaepidemie?

“Nee, ik was er al een tijdje geleden mee begonnen. Helen kwam opeens bij me op, ik wist al vrij snel dat ze een boekhandel had en een lichte handicap. Langzamerhand vormt zo’n verhaal zich, dat zijn van die vage processen. Je denkt na over je hoofdpersoon, wat is haar verhaal, waar komt zij vandaan en wat komt ze doen. Het verhaal is dan nog een rare soep in mijn hoofd. Ik was bijna halverwege met schrijven toen ik niet meer wist hoe het verder zou gaan. Niet dat de stroom van eventuele gebeurtenissen stokte, maar ik was op een punt aangekomen dat er iets moest gebeuren. Ik wist alleen niet wat. Dat overkomt me wel vaker. Ik heb het terzijde gelegd om te rijpen en ben met een ander boek begonnen. Toen dat af was, ben ik toch even gaan kijken naar dat half afgemaakte boek en had ik ineens het idee hoe het verder moest. Een van de hoofdpersonen moest van locatie veranderen, ik heb hem van Rotterdam naar New York gestuurd.”

Waarom heb je voor Rotterdam als decor gekozen?

“Amsterdam is heel vaak het toneel van de moderne roman, ik besloot voor Rotterdam te kiezen, mijn geboortestad. Ben je meteen af van de Amsterdamse intellectuele wereld. Voor mij is Rotterdam ook een symboolstad; Helen zit met haar kwijnende boekwinkel in het oude Kralingen dat symbool staat voor het verleden, terwijl Leo, de succesvolle ondernemer, aan de kop van die hele nieuwe stad gaat zitten, het symbool van de toekomst.”

Kun je deze roman ook zien als een ode aan de literatuur?

“Helen worstelt met het voortbestaan van haar boekwinkel. Boeken hebben het moeilijk, er is gelukkig nog steeds een aanzienlijk aantal mensen dat graag leest maar lezen heeft in onze cultuur niet meer de status van voorheen. Het belang van lezen wordt veel geringer ingeschat, terwijl je toch de literatuur nodig hebt om iets van jezelf te begrijpen. Via de spiegel van de literatuur kun je je eigen leven vormgeven. Je kunt boeken bewonderen omdat ze zo ontzettend goed geschreven zijn maar ook omdat ze diep ingrijpen en meer zeggen over de dingen waarmee je worstelt.”
Wij kunnen dit (Atlas Contact, € 22,99)